唐才子传·卷一
唐才子传·卷一最新章节：十万羽林儿，临洮破郅支。杀添胡地骨，降足汉营旗。塞阔牛羊散，兵休帐幕移。空馀陇头水，呜咽向人悲。
石湖春尽水交流，来上支公百尺楼。尊酒吟分茶磨雨，疏帘横捲越城秋。一窗粉墨开图画，葛里风烟入卧游。正是倚阑愁绝处，不禁长笛起沧洲。
尤其是在这个紧要关头，很多人本身就蠢蠢欲动，若是这个时候再没了汉王震住局面，只怕就真的难以控制了。
裁成合欢被，上针扣下针。鸳鸯绣两头，爱他结同心。
黄鹄一飞几千里，高标矫矫离风尘。宗元有恨为司马，郭泰无名与党人。富贵致身何用早，是非论事或难真。二君旧日皆知己，旅食他乡莫厌贫。
凉蟾吹浪罗衫湿，贫看无眠久延立。欲将高调寄瑶琴，一声统断霜风急。骨膠难煮令人伤，茫然背向西窗泣。寒机欲把相思织，织又不成心愈戚。掩咏含羞下阶看，仰见牛女隔河汉。天河虽隔牛女情，一年一度能相见。独此统断无续明，梧桐乐上不胜悲。抱琴晓对菱花镜，得恨风从手上吹。
初时她只是以为越军夜袭攻城，却没想到会是这样严重的结果。
。
唐才子传·卷一解读：shí wàn yǔ lín ér ，lín táo pò zhì zhī 。shā tiān hú dì gǔ ，jiàng zú hàn yíng qí 。sāi kuò niú yáng sàn ，bīng xiū zhàng mù yí 。kōng yú lǒng tóu shuǐ ，wū yān xiàng rén bēi 。
shí hú chūn jìn shuǐ jiāo liú ，lái shàng zhī gōng bǎi chǐ lóu 。zūn jiǔ yín fèn chá mó yǔ ，shū lián héng juǎn yuè chéng qiū 。yī chuāng fěn mò kāi tú huà ，gě lǐ fēng yān rù wò yóu 。zhèng shì yǐ lán chóu jué chù ，bú jìn zhǎng dí qǐ cāng zhōu 。
yóu qí shì zài zhè gè jǐn yào guān tóu ，hěn duō rén běn shēn jiù chǔn chǔn yù dòng ，ruò shì zhè gè shí hòu zài méi le hàn wáng zhèn zhù jú miàn ，zhī pà jiù zhēn de nán yǐ kòng zhì le 。
cái chéng hé huān bèi ，shàng zhēn kòu xià zhēn 。yuān yāng xiù liǎng tóu ，ài tā jié tóng xīn 。
huáng hú yī fēi jǐ qiān lǐ ，gāo biāo jiǎo jiǎo lí fēng chén 。zōng yuán yǒu hèn wéi sī mǎ ，guō tài wú míng yǔ dǎng rén 。fù guì zhì shēn hé yòng zǎo ，shì fēi lùn shì huò nán zhēn 。èr jun1 jiù rì jiē zhī jǐ ，lǚ shí tā xiāng mò yàn pín 。
liáng chán chuī làng luó shān shī ，pín kàn wú mián jiǔ yán lì 。yù jiāng gāo diào jì yáo qín ，yī shēng tǒng duàn shuāng fēng jí 。gǔ jiāo nán zhǔ lìng rén shāng ，máng rán bèi xiàng xī chuāng qì 。hán jī yù bǎ xiàng sī zhī ，zhī yòu bú chéng xīn yù qī 。yǎn yǒng hán xiū xià jiē kàn ，yǎng jiàn niú nǚ gé hé hàn 。tiān hé suī gé niú nǚ qíng ，yī nián yī dù néng xiàng jiàn 。dú cǐ tǒng duàn wú xù míng ，wú tóng lè shàng bú shèng bēi 。bào qín xiǎo duì líng huā jìng ，dé hèn fēng cóng shǒu shàng chuī 。
chū shí tā zhī shì yǐ wéi yuè jun1 yè xí gōng chéng ，què méi xiǎng dào huì shì zhè yàng yán zhòng de jié guǒ 。
。
