随园记
随园记最新章节：太学秦文夸第一，国子先生里行立。岭南梅花太枯涩，花岂唤人人底急。炉亭雪深叫孤鸿，传书为愬明光宫。云翻雨覆古来有，不如堂堂金石守。
乾月生真贤，老子其犹龙。主静以观动，万籁鸣秋虫。片心閒渊明，结社同远公。俯仰身世浮，妍华收晴虹。堂迥妙香凝，超然天地通。至怀三釜外，真味一瓯中。震长可代父，物生辰与同。正东权发育，造化谁能穷。艮居东北隅，生意来重重。高枝翔凤凰，
天道未可测，人事未可知。丰歉数所定，施报庶无私。山左逢凶岁，我正游不其。哀鸿鸣四野，穷黎日苦瘦。有司勤抚恤，缙绅效驱驰。就食四万口，开厂日午时。画地分男女，奔走俱淹迟。城东王氏妇，扶姑抱女儿。冀得三人粮，聊以解朝饥。粟米未到囊，老母已倾欹。侧身援以手，幼孩复见遗。肝肠已痛绝，那堪践踏随。势如万壑趋，两肱难护持。辗转人丛里，捐躯尽孝慈。可怜三女子，顷刻无完尸。士民长太息，行路泪亦垂。救荒无善策，古人曾言之。天乎彼何辜，所遭竟如斯。此理殊不解，漫成《恨妇词》。
新柳逢秋叶尚阴，晚莲披露色难禁。坐听玉屑轩犀寺，静对山炉颺水沉。绿酒浅深皆有味，白云来去本无心。辱公丽藻相留句，且复追随翰墨林。
李长亮罚他自己打婆娘十个嘴巴子，不然，就去村祠堂跪两天。
雨多青合是垣衣，一幅蛮笺夜款扉。蕙带又闻宽沈约，茅斋犹自忆王微。方灵只在君臣正，篆古须抛点画肥。除却伴谈秋水外，野鸥何处更忘机。
就是不病也不成——大人，我爹是个读书人，怎会打仗呢。
。
随园记解读：tài xué qín wén kuā dì yī ，guó zǐ xiān shēng lǐ háng lì 。lǐng nán méi huā tài kū sè ，huā qǐ huàn rén rén dǐ jí 。lú tíng xuě shēn jiào gū hóng ，chuán shū wéi sè míng guāng gōng 。yún fān yǔ fù gǔ lái yǒu ，bú rú táng táng jīn shí shǒu 。
qián yuè shēng zhēn xián ，lǎo zǐ qí yóu lóng 。zhǔ jìng yǐ guān dòng ，wàn lài míng qiū chóng 。piàn xīn jiān yuān míng ，jié shè tóng yuǎn gōng 。fǔ yǎng shēn shì fú ，yán huá shōu qíng hóng 。táng jiǒng miào xiāng níng ，chāo rán tiān dì tōng 。zhì huái sān fǔ wài ，zhēn wèi yī ōu zhōng 。zhèn zhǎng kě dài fù ，wù shēng chén yǔ tóng 。zhèng dōng quán fā yù ，zào huà shuí néng qióng 。gèn jū dōng běi yú ，shēng yì lái zhòng zhòng 。gāo zhī xiáng fèng huáng ，
tiān dào wèi kě cè ，rén shì wèi kě zhī 。fēng qiàn shù suǒ dìng ，shī bào shù wú sī 。shān zuǒ féng xiōng suì ，wǒ zhèng yóu bú qí 。āi hóng míng sì yě ，qióng lí rì kǔ shòu 。yǒu sī qín fǔ xù ，jìn shēn xiào qū chí 。jiù shí sì wàn kǒu ，kāi chǎng rì wǔ shí 。huà dì fèn nán nǚ ，bēn zǒu jù yān chí 。chéng dōng wáng shì fù ，fú gū bào nǚ ér 。jì dé sān rén liáng ，liáo yǐ jiě cháo jī 。sù mǐ wèi dào náng ，lǎo mǔ yǐ qīng yī 。cè shēn yuán yǐ shǒu ，yòu hái fù jiàn yí 。gān cháng yǐ tòng jué ，nà kān jiàn tà suí 。shì rú wàn hè qū ，liǎng gōng nán hù chí 。niǎn zhuǎn rén cóng lǐ ，juān qū jìn xiào cí 。kě lián sān nǚ zǐ ，qǐng kè wú wán shī 。shì mín zhǎng tài xī ，háng lù lèi yì chuí 。jiù huāng wú shàn cè ，gǔ rén céng yán zhī 。tiān hū bǐ hé gū ，suǒ zāo jìng rú sī 。cǐ lǐ shū bú jiě ，màn chéng 《hèn fù cí 》。
xīn liǔ féng qiū yè shàng yīn ，wǎn lián pī lù sè nán jìn 。zuò tīng yù xiè xuān xī sì ，jìng duì shān lú yáng shuǐ chén 。lǜ jiǔ qiǎn shēn jiē yǒu wèi ，bái yún lái qù běn wú xīn 。rǔ gōng lì zǎo xiàng liú jù ，qiě fù zhuī suí hàn mò lín 。
lǐ zhǎng liàng fá tā zì jǐ dǎ pó niáng shí gè zuǐ bā zǐ ，bú rán ，jiù qù cūn cí táng guì liǎng tiān 。
yǔ duō qīng hé shì yuán yī ，yī fú mán jiān yè kuǎn fēi 。huì dài yòu wén kuān shěn yuē ，máo zhāi yóu zì yì wáng wēi 。fāng líng zhī zài jun1 chén zhèng ，zhuàn gǔ xū pāo diǎn huà féi 。chú què bàn tán qiū shuǐ wài ，yě ōu hé chù gèng wàng jī 。
jiù shì bú bìng yě bú chéng ——dà rén ，wǒ diē shì gè dú shū rén ，zěn huì dǎ zhàng ne 。
。
