杜秋娘诗
杜秋娘诗最新章节：妾心石中玉，郎性风中花。花飞自不定，玉洁终无瑕。不照妾心洁，不如弃道旁。任郎轻薄性，飘转随风狂。
红尘飞断即仙城，潮打江涯触磬声。宝尼珠光从海接，菩提树影伴僧行。香分绮席风幡动，月满瑶波水镜平。况有主宾成二美，不妨拚饮到天明。
眼前的人，可谓是千古第一幕僚
自分委沟壑，岁深始一遭。主人爱奇古，此物出林皋。斑剥深纹断，崚嶒老气豪。坐看长芝菌，生意未萧骚。
田横尝避汉，徐福亦逃秦；试问三千女，何如五百人！槎归应有恨，剑在岂无嗔！惭愧荆蛮长，空文采药身。
天南五马忽西驰，却忆琴鸣瘴海时。万里新诗在怀袖，十年阔契念途泥。隼旗幸驻彝门驾，鳄渚长瞻岘首碑。见说东西将赐履，罗浮遗老正扶藜。
扁舟摇荡水心村，几度烟波入梦魂。猨鹤认名听号令，淦樵报礼叙寒温。浮生多事景逾促，自古求人道不尊。莫为穷途妨旷达，定应束帛贲丘园。
。
杜秋娘诗解读：qiè xīn shí zhōng yù ，láng xìng fēng zhōng huā 。huā fēi zì bú dìng ，yù jié zhōng wú xiá 。bú zhào qiè xīn jié ，bú rú qì dào páng 。rèn láng qīng báo xìng ，piāo zhuǎn suí fēng kuáng 。
hóng chén fēi duàn jí xiān chéng ，cháo dǎ jiāng yá chù qìng shēng 。bǎo ní zhū guāng cóng hǎi jiē ，pú tí shù yǐng bàn sēng háng 。xiāng fèn qǐ xí fēng fān dòng ，yuè mǎn yáo bō shuǐ jìng píng 。kuàng yǒu zhǔ bīn chéng èr měi ，bú fáng pīn yǐn dào tiān míng 。
yǎn qián de rén ，kě wèi shì qiān gǔ dì yī mù liáo
zì fèn wěi gōu hè ，suì shēn shǐ yī zāo 。zhǔ rén ài qí gǔ ，cǐ wù chū lín gāo 。bān bāo shēn wén duàn ，líng zhēng lǎo qì háo 。zuò kàn zhǎng zhī jun1 ，shēng yì wèi xiāo sāo 。
tián héng cháng bì hàn ，xú fú yì táo qín ；shì wèn sān qiān nǚ ，hé rú wǔ bǎi rén ！chá guī yīng yǒu hèn ，jiàn zài qǐ wú chēn ！cán kuì jīng mán zhǎng ，kōng wén cǎi yào shēn 。
tiān nán wǔ mǎ hū xī chí ，què yì qín míng zhàng hǎi shí 。wàn lǐ xīn shī zài huái xiù ，shí nián kuò qì niàn tú ní 。sǔn qí xìng zhù yí mén jià ，è zhǔ zhǎng zhān xiàn shǒu bēi 。jiàn shuō dōng xī jiāng cì lǚ ，luó fú yí lǎo zhèng fú lí 。
biǎn zhōu yáo dàng shuǐ xīn cūn ，jǐ dù yān bō rù mèng hún 。yuán hè rèn míng tīng hào lìng ，gàn qiáo bào lǐ xù hán wēn 。fú shēng duō shì jǐng yú cù ，zì gǔ qiú rén dào bú zūn 。mò wéi qióng tú fáng kuàng dá ，dìng yīng shù bó bēn qiū yuán 。
。
