荀子·哀公
荀子·哀公最新章节：借宅西头对短檠，一灯相对纸窗横。煨炉火活蹲鸱熟，沸鼎茶香蚯蚓鸣。万卷读书空老大，诸生盖世尽功名。依稀草木还乡去，便向夜深闻雨声。
白沟东下水如襟，不尽行人吊古心。戍垒风云流断岸，农家烟火半空林。往来此日通燕粤，兴废千年说宋金。似有渔郎知此意，棹歌声入水云深。
一川风月高邮夜，玉麈清谈画鹢舟。一时屠钓英雄尽，千载河山战伐余。楚汉旧歌流俚耳，韩彭遗壁冠荒墟。可怜马上纵横略，只在邳桥一卷书。
雪飘怅难行，室尔阻相觅。不畏风色严，畏此雪上迹。
野蔓网丛棘，下有幽兰花。缄春敛华滋，古意良独多。霜寒九十月，萧飒如枯莎。但使本根在，菅茅将奈何？
吴老太的声音愈发软了下去，听得死讯后她始终坚强，这会儿，终于流露出了一些伤感，你若有杨家的种，我可保你不受欺负，抚养子嗣成人继承家业，可我儿蠢，连这事都没做成。
连云骑省与之邻，可是高堂履舄频。湖水过云天似玉，山风吹酒月留人。红绡贴肉扶歌板，翠羽妆头出舞茵。礼法岂为吾辈设，直须乐死百年身。
。
荀子·哀公解读：jiè zhái xī tóu duì duǎn qíng ，yī dēng xiàng duì zhǐ chuāng héng 。wēi lú huǒ huó dūn chī shú ，fèi dǐng chá xiāng qiū yǐn míng 。wàn juàn dú shū kōng lǎo dà ，zhū shēng gài shì jìn gōng míng 。yī xī cǎo mù hái xiāng qù ，biàn xiàng yè shēn wén yǔ shēng 。
bái gōu dōng xià shuǐ rú jīn ，bú jìn háng rén diào gǔ xīn 。shù lěi fēng yún liú duàn àn ，nóng jiā yān huǒ bàn kōng lín 。wǎng lái cǐ rì tōng yàn yuè ，xìng fèi qiān nián shuō sòng jīn 。sì yǒu yú láng zhī cǐ yì ，zhào gē shēng rù shuǐ yún shēn 。
yī chuān fēng yuè gāo yóu yè ，yù zhǔ qīng tán huà yì zhōu 。yī shí tú diào yīng xióng jìn ，qiān zǎi hé shān zhàn fá yú 。chǔ hàn jiù gē liú lǐ ěr ，hán péng yí bì guàn huāng xū 。kě lián mǎ shàng zòng héng luè ，zhī zài pī qiáo yī juàn shū 。
xuě piāo chàng nán háng ，shì ěr zǔ xiàng mì 。bú wèi fēng sè yán ，wèi cǐ xuě shàng jì 。
yě màn wǎng cóng jí ，xià yǒu yōu lán huā 。jiān chūn liǎn huá zī ，gǔ yì liáng dú duō 。shuāng hán jiǔ shí yuè ，xiāo sà rú kū shā 。dàn shǐ běn gēn zài ，jiān máo jiāng nài hé ？
wú lǎo tài de shēng yīn yù fā ruǎn le xià qù ，tīng dé sǐ xùn hòu tā shǐ zhōng jiān qiáng ，zhè huì ér ，zhōng yú liú lù chū le yī xiē shāng gǎn ，nǐ ruò yǒu yáng jiā de zhǒng ，wǒ kě bǎo nǐ bú shòu qī fù ，fǔ yǎng zǐ sì chéng rén jì chéng jiā yè ，kě wǒ ér chǔn ，lián zhè shì dōu méi zuò chéng 。
lián yún qí shěng yǔ zhī lín ，kě shì gāo táng lǚ xì pín 。hú shuǐ guò yún tiān sì yù ，shān fēng chuī jiǔ yuè liú rén 。hóng xiāo tiē ròu fú gē bǎn ，cuì yǔ zhuāng tóu chū wǔ yīn 。lǐ fǎ qǐ wéi wú bèi shè ，zhí xū lè sǐ bǎi nián shēn 。
。
