滕王阁序
滕王阁序最新章节：汉末桓帝时，郎有马子侯。自谓识音律，请客鸣笙竽。为作陌上桑，反言凤将雏。左右伪称善，亦复自摇头。
花无缺最后还是老老实实的把江湖中最大的秘密——移花宫内功心法《移花接玉》，说了出来。
黄昏陡觉峭寒生，漏涩铜壶第几更。未放六花齐苑树，先留半月抹宫城。一陶风俗还纯素，尽领乾坤入太清。应是上方观下界，放教双眼一时明。
老太太没白走，可以把儿子捞回来。
乡里衣冠后，如君岂乏贤。分符初一命，飞舄已三迁。绿鬓神明宰，丹心日月悬。海波长愿息，泽为圣人宣。
惟此夏德德恢台。两龙在御炎精来。
有发只期玄，有心只期赤。赤心日争光，玄发岁屡易。心无制发术，坐见玄变白。君王好少年，镊白竟何益。浮名有若无，掷去如敝舄。赤心得所托，如觉重负释。氤氲五云表，鸑鷟翔六翮。从兹散发去，放浪烟水迹。下睨一世人，纷纷牧儿奕。锄药穷山根，采芝动云石。形骸付物外，万古一朝夕。
。
滕王阁序解读：hàn mò huán dì shí ，láng yǒu mǎ zǐ hóu 。zì wèi shí yīn lǜ ，qǐng kè míng shēng yú 。wéi zuò mò shàng sāng ，fǎn yán fèng jiāng chú 。zuǒ yòu wěi chēng shàn ，yì fù zì yáo tóu 。
huā wú quē zuì hòu hái shì lǎo lǎo shí shí de bǎ jiāng hú zhōng zuì dà de mì mì ——yí huā gōng nèi gōng xīn fǎ 《yí huā jiē yù 》，shuō le chū lái 。
huáng hūn dǒu jiào qiào hán shēng ，lòu sè tóng hú dì jǐ gèng 。wèi fàng liù huā qí yuàn shù ，xiān liú bàn yuè mò gōng chéng 。yī táo fēng sú hái chún sù ，jìn lǐng qián kūn rù tài qīng 。yīng shì shàng fāng guān xià jiè ，fàng jiāo shuāng yǎn yī shí míng 。
lǎo tài tài méi bái zǒu ，kě yǐ bǎ ér zǐ lāo huí lái 。
xiāng lǐ yī guàn hòu ，rú jun1 qǐ fá xián 。fèn fú chū yī mìng ，fēi xì yǐ sān qiān 。lǜ bìn shén míng zǎi ，dān xīn rì yuè xuán 。hǎi bō zhǎng yuàn xī ，zé wéi shèng rén xuān 。
wéi cǐ xià dé dé huī tái 。liǎng lóng zài yù yán jīng lái 。
yǒu fā zhī qī xuán ，yǒu xīn zhī qī chì 。chì xīn rì zhēng guāng ，xuán fā suì lǚ yì 。xīn wú zhì fā shù ，zuò jiàn xuán biàn bái 。jun1 wáng hǎo shǎo nián ，niè bái jìng hé yì 。fú míng yǒu ruò wú ，zhì qù rú bì xì 。chì xīn dé suǒ tuō ，rú jiào zhòng fù shì 。yīn yūn wǔ yún biǎo ，yuè zhuó xiáng liù hé 。cóng zī sàn fā qù ，fàng làng yān shuǐ jì 。xià nì yī shì rén ，fēn fēn mù ér yì 。chú yào qióng shān gēn ，cǎi zhī dòng yún shí 。xíng hái fù wù wài ，wàn gǔ yī cháo xī 。
。
