上林赋
上林赋最新章节：月出寒林露正清，当波湛烁琉璃明。城中士女喧相杂，海上凫鸥寂不惊。
发愤去函谷，从军向临洮。
尘波溢目深溟渤，往古来今空出没。喜君相见话丹经，起我凌云恶阡陌。我生素乏儿女姿，面上巉岩耸山骨。少年避地东海隅，架竹编茅剪荆棘。白云为我开山容，清风为我翔真域。旋属群寇近敺攘，淬出青萍闭丹室。风尘澒洞十余年，灵府芝田渐芜没。逢君踪迹类秋蓬，遗我刀圭延岁月。何当横槊静寰区，同子山居论丹诀。
大将军出战，白日暗榆关。三面黄金甲，单于破胆还。
崔家孤亭万竹里，绕窗栗栗青琅玕。结实当春凤不馁，托根有地龙且蟠。霜风飘萧起空谷，美人翠袖生暮寒。彼淇盈盈一水隔，望而不见徒自叹。
是怀才不遇，是烦透了这可憎的现实，是对每一个目光的恐惧与敏感，是为一个个目标拼命努力后的挫败，是对自己的恨，对别人的恨，对这个世界的恨，是必须永远藏着的那个自己。
因此他们不停试探、骚扰，不让咱们好过，却不会在眼下跟咱们拼命，也认准了咱们没能力跟他们拼命。
哈哈笑道：不会忘记，不会忘记。
。
上林赋解读：yuè chū hán lín lù zhèng qīng ，dāng bō zhàn shuò liú lí míng 。chéng zhōng shì nǚ xuān xiàng zá ，hǎi shàng fú ōu jì bú jīng 。
fā fèn qù hán gǔ ，cóng jun1 xiàng lín táo 。
chén bō yì mù shēn míng bó ，wǎng gǔ lái jīn kōng chū méi 。xǐ jun1 xiàng jiàn huà dān jīng ，qǐ wǒ líng yún è qiān mò 。wǒ shēng sù fá ér nǚ zī ，miàn shàng chán yán sǒng shān gǔ 。shǎo nián bì dì dōng hǎi yú ，jià zhú biān máo jiǎn jīng jí 。bái yún wéi wǒ kāi shān róng ，qīng fēng wéi wǒ xiáng zhēn yù 。xuán shǔ qún kòu jìn ōu rǎng ，cuì chū qīng píng bì dān shì 。fēng chén hòng dòng shí yú nián ，líng fǔ zhī tián jiàn wú méi 。féng jun1 zōng jì lèi qiū péng ，yí wǒ dāo guī yán suì yuè 。hé dāng héng shuò jìng huán qū ，tóng zǐ shān jū lùn dān jué 。
dà jiāng jun1 chū zhàn ，bái rì àn yú guān 。sān miàn huáng jīn jiǎ ，dān yú pò dǎn hái 。
cuī jiā gū tíng wàn zhú lǐ ，rào chuāng lì lì qīng láng gān 。jié shí dāng chūn fèng bú něi ，tuō gēn yǒu dì lóng qiě pán 。shuāng fēng piāo xiāo qǐ kōng gǔ ，měi rén cuì xiù shēng mù hán 。bǐ qí yíng yíng yī shuǐ gé ，wàng ér bú jiàn tú zì tàn 。
shì huái cái bú yù ，shì fán tòu le zhè kě zēng de xiàn shí ，shì duì měi yī gè mù guāng de kǒng jù yǔ mǐn gǎn ，shì wéi yī gè gè mù biāo pīn mìng nǔ lì hòu de cuò bài ，shì duì zì jǐ de hèn ，duì bié rén de hèn ，duì zhè gè shì jiè de hèn ，shì bì xū yǒng yuǎn cáng zhe de nà gè zì jǐ 。
yīn cǐ tā men bú tíng shì tàn 、sāo rǎo ，bú ràng zán men hǎo guò ，què bú huì zài yǎn xià gēn zán men pīn mìng ，yě rèn zhǔn le zán men méi néng lì gēn tā men pīn mìng 。
hā hā xiào dào ：bú huì wàng jì ，bú huì wàng jì 。
。
