儒林外史·第四十一回
儒林外史·第四十一回最新章节：杨长帆自己想着想着也笑了：这还真难，郑和到底是个太监，太监我还是不当了。
稻花风转接䍦吹，系辔萧条占桧枝。画扇红牙前夕酒，青山白雪几年诗。千秋华表留仙语，一曲沧浪鼓枻悲。为惜君愁须缓缓，相逢知有泪双垂。
春后雪。衫儿因甚难热。绿丛啼鸟听吹来，嫩簧小舌。可怜谷雨是明朝，又当花谢时节。翠蛾子，谁与贴。雀花镜里谁折。珠娘西去唱杨枝，怨歌几阕。长干断处苦相迎，桃根桃树桃叶。枕屏叠下三四褶。揽流苏，带子双结。枉对金缸明灭。但辘轳井上、咿哑相接。恰夜乌城头啼歇。
王孙华馆即蓬莱，为惜春残作意来。池上晚花开锦绣，水边斜日动楼台。纶巾醉阁山亭树，蜡屐行穿石洞苔。无奈美人将远别，竹舆临发更徘徊。
一骑才过即闭关，中原回首泪痕潸。弃繻人去谁能识，投笔功成老亦还。夺得胭脂颜色淡，唱残杨柳鬓毛斑。我来别有征途感，不为衰龄盼赐环。
这……梁知府眉头深皱。
村静蛙声幽，林芳鸟语警。山樊纷皓葩，陇麦摇青颍。离怀付西江，归心薄东岭。忽念饥歉忧，翻令发深省。
。
儒林外史·第四十一回解读：yáng zhǎng fān zì jǐ xiǎng zhe xiǎng zhe yě xiào le ：zhè hái zhēn nán ，zhèng hé dào dǐ shì gè tài jiān ，tài jiān wǒ hái shì bú dāng le 。
dào huā fēng zhuǎn jiē 䍦chuī ，xì pèi xiāo tiáo zhàn guì zhī 。huà shàn hóng yá qián xī jiǔ ，qīng shān bái xuě jǐ nián shī 。qiān qiū huá biǎo liú xiān yǔ ，yī qǔ cāng làng gǔ yì bēi 。wéi xī jun1 chóu xū huǎn huǎn ，xiàng féng zhī yǒu lèi shuāng chuí 。
chūn hòu xuě 。shān ér yīn shèn nán rè 。lǜ cóng tí niǎo tīng chuī lái ，nèn huáng xiǎo shé 。kě lián gǔ yǔ shì míng cháo ，yòu dāng huā xiè shí jiē 。cuì é zǐ ，shuí yǔ tiē 。què huā jìng lǐ shuí shé 。zhū niáng xī qù chàng yáng zhī ，yuàn gē jǐ què 。zhǎng gàn duàn chù kǔ xiàng yíng ，táo gēn táo shù táo yè 。zhěn píng dié xià sān sì zhě 。lǎn liú sū ，dài zǐ shuāng jié 。wǎng duì jīn gāng míng miè 。dàn lù lú jǐng shàng 、yī yǎ xiàng jiē 。qià yè wū chéng tóu tí xiē 。
wáng sūn huá guǎn jí péng lái ，wéi xī chūn cán zuò yì lái 。chí shàng wǎn huā kāi jǐn xiù ，shuǐ biān xié rì dòng lóu tái 。lún jīn zuì gé shān tíng shù ，là jī háng chuān shí dòng tái 。wú nài měi rén jiāng yuǎn bié ，zhú yú lín fā gèng pái huái 。
yī qí cái guò jí bì guān ，zhōng yuán huí shǒu lèi hén shān 。qì xū rén qù shuí néng shí ，tóu bǐ gōng chéng lǎo yì hái 。duó dé yān zhī yán sè dàn ，chàng cán yáng liǔ bìn máo bān 。wǒ lái bié yǒu zhēng tú gǎn ，bú wéi shuāi líng pàn cì huán 。
zhè ……liáng zhī fǔ méi tóu shēn zhòu 。
cūn jìng wā shēng yōu ，lín fāng niǎo yǔ jǐng 。shān fán fēn hào pā ，lǒng mài yáo qīng yǐng 。lí huái fù xī jiāng ，guī xīn báo dōng lǐng 。hū niàn jī qiàn yōu ，fān lìng fā shēn shěng 。
。
