三国演义·第三十七回
三国演义·第三十七回最新章节：黄子人谈不容口，岂与常人计升斗。文章屈宋中阻艰，子欲一身追使还。离骚憭栗悲草木，幽音细出芒丝间。阳春绝句自云上，折杨何烦嗑然赏。横经高辩一室惊，乍似远人迷广城。隔河相和独许我，枯卉亦有条之荣。廖君不但西南美，谁见今人如是子。多髯府掾正可谑，蛮语参军宁素喜。君不见古来皆醉餔糟难，沐浴何须仍振弹。斲冰无处用兰拽，芙容木末安能攀。只无相报青玉案，自有平子愁关山。
隔河种桑柘，蔼蔼浮晴烟。芳芷绣平楚，余霞媚远天。前村曲涧断，荒径长桥连。东皋急农事，晚食迟归田。野渡无人喧，一篙斜照边。
门掩苍苔春寂寂。暮雨潇潇，隔著窗儿滴。小院黄昏人独立。一双飞鸟归栖急。万里潇湘云雾湿。帘外风声，疑是吹芦荻。肠断梅花和泪泣。还惊夜半高楼笛。
这个结局，对一个神话故事来说，其实再合适不过。
苕霅清秋水底天，夜帆灯火客高眠。江东可但鲈鱼美，一看溪山直万钱。
紞鼓留公岂是催，湖山得意且徘徊。更应准拟须乘兴，范蠡扁舟去却来。
一瓢饮水曲肱眠。此乐不知年。今朝忽上龙峰顶。却元来、有此甘泉。洗却平生尘土，慵游万里山川。照人如鉴止如渊。古窦暗涓涓。当时桑苎今何在，想松风、吹断茶烟。著我白云堆里，安知不是神仙。
开门方觅句，折简复论诗。每到真成趣，由来不费辞。艰深文浅近，臭腐化神奇。得失真悬绝，须劳一转移。
。
三国演义·第三十七回解读：huáng zǐ rén tán bú róng kǒu ，qǐ yǔ cháng rén jì shēng dòu 。wén zhāng qū sòng zhōng zǔ jiān ，zǐ yù yī shēn zhuī shǐ hái 。lí sāo liáo lì bēi cǎo mù ，yōu yīn xì chū máng sī jiān 。yáng chūn jué jù zì yún shàng ，shé yáng hé fán kē rán shǎng 。héng jīng gāo biàn yī shì jīng ，zhà sì yuǎn rén mí guǎng chéng 。gé hé xiàng hé dú xǔ wǒ ，kū huì yì yǒu tiáo zhī róng 。liào jun1 bú dàn xī nán měi ，shuí jiàn jīn rén rú shì zǐ 。duō rán fǔ yuàn zhèng kě xuè ，mán yǔ cān jun1 níng sù xǐ 。jun1 bú jiàn gǔ lái jiē zuì bū zāo nán ，mù yù hé xū réng zhèn dàn 。zhuó bīng wú chù yòng lán zhuài ，fú róng mù mò ān néng pān 。zhī wú xiàng bào qīng yù àn ，zì yǒu píng zǐ chóu guān shān 。
gé hé zhǒng sāng zhè ，ǎi ǎi fú qíng yān 。fāng zhǐ xiù píng chǔ ，yú xiá mèi yuǎn tiān 。qián cūn qǔ jiàn duàn ，huāng jìng zhǎng qiáo lián 。dōng gāo jí nóng shì ，wǎn shí chí guī tián 。yě dù wú rén xuān ，yī gāo xié zhào biān 。
mén yǎn cāng tái chūn jì jì 。mù yǔ xiāo xiāo ，gé zhe chuāng ér dī 。xiǎo yuàn huáng hūn rén dú lì 。yī shuāng fēi niǎo guī qī jí 。wàn lǐ xiāo xiāng yún wù shī 。lián wài fēng shēng ，yí shì chuī lú dí 。cháng duàn méi huā hé lèi qì 。hái jīng yè bàn gāo lóu dí 。
zhè gè jié jú ，duì yī gè shén huà gù shì lái shuō ，qí shí zài hé shì bú guò 。
tiáo zhá qīng qiū shuǐ dǐ tiān ，yè fān dēng huǒ kè gāo mián 。jiāng dōng kě dàn lú yú měi ，yī kàn xī shān zhí wàn qián 。
dǎn gǔ liú gōng qǐ shì cuī ，hú shān dé yì qiě pái huái 。gèng yīng zhǔn nǐ xū chéng xìng ，fàn lí biǎn zhōu qù què lái 。
yī piáo yǐn shuǐ qǔ gōng mián 。cǐ lè bú zhī nián 。jīn cháo hū shàng lóng fēng dǐng 。què yuán lái 、yǒu cǐ gān quán 。xǐ què píng shēng chén tǔ ，yōng yóu wàn lǐ shān chuān 。zhào rén rú jiàn zhǐ rú yuān 。gǔ dòu àn juān juān 。dāng shí sāng zhù jīn hé zài ，xiǎng sōng fēng 、chuī duàn chá yān 。zhe wǒ bái yún duī lǐ ，ān zhī bú shì shén xiān 。
kāi mén fāng mì jù ，shé jiǎn fù lùn shī 。měi dào zhēn chéng qù ，yóu lái bú fèi cí 。jiān shēn wén qiǎn jìn ，chòu fǔ huà shén qí 。dé shī zhēn xuán jué ，xū láo yī zhuǎn yí 。
。
