七发
七发最新章节：秋霜切玉剑，落日明珠袍。
西风作雨又仍休，卧起园斋夜更幽。天黑露华凉不下，云疏河影淡还流。阴虫齐响浑忘夏，落叶频飘预报秋。乱后俄惊时节异，却将何计为消忧。
南风吹时雨，襟抱忽然开。凭轩一长谣，清句亦满怀。当年沮溺心，自觉未为乖。桑麻涧上泉，何不返故栖。帝城尘埃中，隘巷多涂泥。摆落更奚道，强颜终莫谐。规规二十载，今日始知迷。仰视天宇高，归云去难回。
天下好女子何其多，为什么非要在黛绮丝那棵树上吊死？之前，范遥自毁容貌，甘做哑巴，卧底汝阳王府，我就惊叹不已，没有想到这其中更多的还是因为黛绮丝。
一骑才过即闭关，中原回首泪痕潸。弃繻人去谁能识，投笔功成老亦还。夺得胭脂颜色淡，唱残杨柳鬓毛斑。我来别有征途感，不为衰龄盼赐环。
圣朝郊祀此初行，肃戒精禋古有名。三日同斋风味淡，连霄对雪谷神清。袁公户闭眠应稳，程子门高梦未成。一德格天天亦信，泰阶从此更分明。
。
七发解读：qiū shuāng qiē yù jiàn ，luò rì míng zhū páo 。
xī fēng zuò yǔ yòu réng xiū ，wò qǐ yuán zhāi yè gèng yōu 。tiān hēi lù huá liáng bú xià ，yún shū hé yǐng dàn hái liú 。yīn chóng qí xiǎng hún wàng xià ，luò yè pín piāo yù bào qiū 。luàn hòu é jīng shí jiē yì ，què jiāng hé jì wéi xiāo yōu 。
nán fēng chuī shí yǔ ，jīn bào hū rán kāi 。píng xuān yī zhǎng yáo ，qīng jù yì mǎn huái 。dāng nián jǔ nì xīn ，zì jiào wèi wéi guāi 。sāng má jiàn shàng quán ，hé bú fǎn gù qī 。dì chéng chén āi zhōng ，ài xiàng duō tú ní 。bǎi luò gèng xī dào ，qiáng yán zhōng mò xié 。guī guī èr shí zǎi ，jīn rì shǐ zhī mí 。yǎng shì tiān yǔ gāo ，guī yún qù nán huí 。
tiān xià hǎo nǚ zǐ hé qí duō ，wéi shí me fēi yào zài dài qǐ sī nà kē shù shàng diào sǐ ？zhī qián ，fàn yáo zì huǐ róng mào ，gān zuò yǎ bā ，wò dǐ rǔ yáng wáng fǔ ，wǒ jiù jīng tàn bú yǐ ，méi yǒu xiǎng dào zhè qí zhōng gèng duō de hái shì yīn wéi dài qǐ sī 。
yī qí cái guò jí bì guān ，zhōng yuán huí shǒu lèi hén shān 。qì xū rén qù shuí néng shí ，tóu bǐ gōng chéng lǎo yì hái 。duó dé yān zhī yán sè dàn ，chàng cán yáng liǔ bìn máo bān 。wǒ lái bié yǒu zhēng tú gǎn ，bú wéi shuāi líng pàn cì huán 。
shèng cháo jiāo sì cǐ chū háng ，sù jiè jīng yīn gǔ yǒu míng 。sān rì tóng zhāi fēng wèi dàn ，lián xiāo duì xuě gǔ shén qīng 。yuán gōng hù bì mián yīng wěn ，chéng zǐ mén gāo mèng wèi chéng 。yī dé gé tiān tiān yì xìn ，tài jiē cóng cǐ gèng fèn míng 。
。
