老子·德经·第八十一章
老子·德经·第八十一章最新章节：墙角几叠倪迂山，高檐冷滴松梢烟。市南屋宇苦喧隘，此间气象何萧然。左桐右竹蹊径别，顿令杖履疑林泉。平台三面敞虚碧，隔城翠霁浮晴川。飘风偶送市声远，飞尘不到苔阶前。主人习静悦幽赏，聿来正值初寒天。瘦藤倚石霜色老，文纱卷日晨光妍。位置家具各得所，依稀风趣思南田。初白移居富吟咏，佳话传自康熙年。琳琅继和复今日，玉峰交映增便娟。三径已迟求仲至，一榻应待徐生眠。层轩看月树入画，石栏点笔人如仙。何必山亭与涧户，自无俗状能攀缘。第五桥边夕阳路，临风载诵《停云篇》。
老鹅秋菊中，我欲画几画。万古天地间，且让庖羲独。
野心家和阴谋家都为历史陪葬了，生性不羁的令狐冲和闲适潇洒的任盈盈得到了他们该有的美满。
寂寞荒庭总是秋，菊花开晚尚风流。斜阳病起一相对，底事旁人不解愁。
天涯把袂问何之，海内才名识汝迟。此地更留苏氏赋，何人不诵谢公诗。豫章一榻将悬日，洛下扁舟欲去时。圣主似闻前席待，蓟门烟柳忆归期。
从来明月不须期，流水因风珠玉随。万叶秋都客梦里，平江何日不相思。
。
老子·德经·第八十一章解读：qiáng jiǎo jǐ dié ní yū shān ，gāo yán lěng dī sōng shāo yān 。shì nán wū yǔ kǔ xuān ài ，cǐ jiān qì xiàng hé xiāo rán 。zuǒ tóng yòu zhú qī jìng bié ，dùn lìng zhàng lǚ yí lín quán 。píng tái sān miàn chǎng xū bì ，gé chéng cuì jì fú qíng chuān 。piāo fēng ǒu sòng shì shēng yuǎn ，fēi chén bú dào tái jiē qián 。zhǔ rén xí jìng yuè yōu shǎng ，yù lái zhèng zhí chū hán tiān 。shòu téng yǐ shí shuāng sè lǎo ，wén shā juàn rì chén guāng yán 。wèi zhì jiā jù gè dé suǒ ，yī xī fēng qù sī nán tián 。chū bái yí jū fù yín yǒng ，jiā huà chuán zì kāng xī nián 。lín láng jì hé fù jīn rì ，yù fēng jiāo yìng zēng biàn juān 。sān jìng yǐ chí qiú zhòng zhì ，yī tà yīng dài xú shēng mián 。céng xuān kàn yuè shù rù huà ，shí lán diǎn bǐ rén rú xiān 。hé bì shān tíng yǔ jiàn hù ，zì wú sú zhuàng néng pān yuán 。dì wǔ qiáo biān xī yáng lù ，lín fēng zǎi sòng 《tíng yún piān 》。
lǎo é qiū jú zhōng ，wǒ yù huà jǐ huà 。wàn gǔ tiān dì jiān ，qiě ràng páo xī dú 。
yě xīn jiā hé yīn móu jiā dōu wéi lì shǐ péi zàng le ，shēng xìng bú jī de lìng hú chōng hé xián shì xiāo sǎ de rèn yíng yíng dé dào le tā men gāi yǒu de měi mǎn 。
jì mò huāng tíng zǒng shì qiū ，jú huā kāi wǎn shàng fēng liú 。xié yáng bìng qǐ yī xiàng duì ，dǐ shì páng rén bú jiě chóu 。
tiān yá bǎ mèi wèn hé zhī ，hǎi nèi cái míng shí rǔ chí 。cǐ dì gèng liú sū shì fù ，hé rén bú sòng xiè gōng shī 。yù zhāng yī tà jiāng xuán rì ，luò xià biǎn zhōu yù qù shí 。shèng zhǔ sì wén qián xí dài ，jì mén yān liǔ yì guī qī 。
cóng lái míng yuè bú xū qī ，liú shuǐ yīn fēng zhū yù suí 。wàn yè qiū dōu kè mèng lǐ ，píng jiāng hé rì bú xiàng sī 。
。
