柳毅传
柳毅传最新章节：停了一下接着又道：那头名状元三十多岁了，榜眼也四十了，我家二老爷最年轻。
正是上午辰时，集市上商贩乡民聚集，青石街道上人来人往，甚是繁华热闹。
不然，真名落孙山的话，人真会笑话的，说你‘雷声大，雨点小。
一切都在向最好的方向发展，但是郑武却不忍心再看下去了。
春林风袅千梢叶，柳花乱洒江城雪。梦中栩蝶忽惊流，枝上啼鹃正凄绝。传来霜檄墨方淋，閒向风檐心半折。榻前鼾睡不容留，非底妖氛期扑灭。闾阎力尽秪声吞，官帑钱空惟肘掣。兴索慵飞大白觥，泪垂冷渍深红缬。抛遗丝谷慱金铢，转掷泥沙如木屑。途沿沟壑委千骸，籍上流亡供一瞥。三空屡叹复何之，百孔未填向谁说。叫罢须逢当轴怜，广平不得心如铁。
晚云攒，晚风寒。叶落霜飞篱菊残。不堪看。不堪看。侬瘦似花，倚栏谁个怜。哀蛩泣遍衰杨岸，哀鸿叫遍疏桐院。恨漫漫。恨漫漫。明月又圆，那人何日还。
。
柳毅传解读：tíng le yī xià jiē zhe yòu dào ：nà tóu míng zhuàng yuán sān shí duō suì le ，bǎng yǎn yě sì shí le ，wǒ jiā èr lǎo yé zuì nián qīng 。
zhèng shì shàng wǔ chén shí ，jí shì shàng shāng fàn xiāng mín jù jí ，qīng shí jiē dào shàng rén lái rén wǎng ，shèn shì fán huá rè nào 。
bú rán ，zhēn míng luò sūn shān de huà ，rén zhēn huì xiào huà de ，shuō nǐ ‘léi shēng dà ，yǔ diǎn xiǎo 。
yī qiē dōu zài xiàng zuì hǎo de fāng xiàng fā zhǎn ，dàn shì zhèng wǔ què bú rěn xīn zài kàn xià qù le 。
chūn lín fēng niǎo qiān shāo yè ，liǔ huā luàn sǎ jiāng chéng xuě 。mèng zhōng xǔ dié hū jīng liú ，zhī shàng tí juān zhèng qī jué 。chuán lái shuāng xí mò fāng lín ，jiān xiàng fēng yán xīn bàn shé 。tà qián hān shuì bú róng liú ，fēi dǐ yāo fēn qī pū miè 。lǘ yán lì jìn zhī shēng tūn ，guān tǎng qián kōng wéi zhǒu chè 。xìng suǒ yōng fēi dà bái gōng ，lèi chuí lěng zì shēn hóng xié 。pāo yí sī gǔ tuán jīn zhū ，zhuǎn zhì ní shā rú mù xiè 。tú yán gōu hè wěi qiān hái ，jí shàng liú wáng gòng yī piē 。sān kōng lǚ tàn fù hé zhī ，bǎi kǒng wèi tián xiàng shuí shuō 。jiào bà xū féng dāng zhóu lián ，guǎng píng bú dé xīn rú tiě 。
wǎn yún zǎn ，wǎn fēng hán 。yè luò shuāng fēi lí jú cán 。bú kān kàn 。bú kān kàn 。nóng shòu sì huā ，yǐ lán shuí gè lián 。āi qióng qì biàn shuāi yáng àn ，āi hóng jiào biàn shū tóng yuàn 。hèn màn màn 。hèn màn màn 。míng yuè yòu yuán ，nà rén hé rì hái 。
。
