哀江南赋序
哀江南赋序最新章节：日暮差池影，穿花故故频。与君同在客，是处可怜春。戈者无余慕，天涯恋主贫。清明满桃李，蝴蝶过东邻。
清流注灯望照耀，鉊刀裁玉成圭璋。捧土欲塞黄河决，只手障尽日月光。未若不相知，对面隔绝万里长。
素盖凌风转，飘飘度石梁。田家始晡食，村店已斜阳。红忆山椒熟，青怜陇麦长。郊行亦何事，能遣世情忘。
旧隐匡庐一草堂，今闻携策谒吾皇。峡云难卷从龙势，古剑终腾出土光。开翅定期归碧落，濯缨宁肯问沧浪。他时得意交知仰，莫忘裁诗寄钓乡。
厚重虚怀见古风，车裀五度照门东。我焚文字公焚疏，补纪交情为纪公。
借得渔船溯小溪，系船浦口却扶藜。莫言村落萧条甚，也胜京尘没马蹄。
松竹不著花，密叶徒如帚。江梅不藏叶，寒花缀枯朽。独有龙焙茶，花叶秀而耦。冰霜著群木，冻死十八九。惟此百草灵，名可缀三友。春雷迸雀舌，夜雨滴龙口。皆萌哺啜心，谁假栽培手。惟有蔡端明，识之在蒿蔌。移根入北苑，金碧焕星斗。夸作龙凤团，封成献元后。问花何以报，牙舌甘鼎臼。他时子复生，为公涤繁垢。
。
哀江南赋序解读：rì mù chà chí yǐng ，chuān huā gù gù pín 。yǔ jun1 tóng zài kè ，shì chù kě lián chūn 。gē zhě wú yú mù ，tiān yá liàn zhǔ pín 。qīng míng mǎn táo lǐ ，hú dié guò dōng lín 。
qīng liú zhù dēng wàng zhào yào ，zhāo dāo cái yù chéng guī zhāng 。pěng tǔ yù sāi huáng hé jué ，zhī shǒu zhàng jìn rì yuè guāng 。wèi ruò bú xiàng zhī ，duì miàn gé jué wàn lǐ zhǎng 。
sù gài líng fēng zhuǎn ，piāo piāo dù shí liáng 。tián jiā shǐ bū shí ，cūn diàn yǐ xié yáng 。hóng yì shān jiāo shú ，qīng lián lǒng mài zhǎng 。jiāo háng yì hé shì ，néng qiǎn shì qíng wàng 。
jiù yǐn kuāng lú yī cǎo táng ，jīn wén xié cè yè wú huáng 。xiá yún nán juàn cóng lóng shì ，gǔ jiàn zhōng téng chū tǔ guāng 。kāi chì dìng qī guī bì luò ，zhuó yīng níng kěn wèn cāng làng 。tā shí dé yì jiāo zhī yǎng ，mò wàng cái shī jì diào xiāng 。
hòu zhòng xū huái jiàn gǔ fēng ，chē yīn wǔ dù zhào mén dōng 。wǒ fén wén zì gōng fén shū ，bǔ jì jiāo qíng wéi jì gōng 。
jiè dé yú chuán sù xiǎo xī ，xì chuán pǔ kǒu què fú lí 。mò yán cūn luò xiāo tiáo shèn ，yě shèng jīng chén méi mǎ tí 。
sōng zhú bú zhe huā ，mì yè tú rú zhǒu 。jiāng méi bú cáng yè ，hán huā zhuì kū xiǔ 。dú yǒu lóng bèi chá ，huā yè xiù ér ǒu 。bīng shuāng zhe qún mù ，dòng sǐ shí bā jiǔ 。wéi cǐ bǎi cǎo líng ，míng kě zhuì sān yǒu 。chūn léi bèng què shé ，yè yǔ dī lóng kǒu 。jiē méng bǔ chuò xīn ，shuí jiǎ zāi péi shǒu 。wéi yǒu cài duān míng ，shí zhī zài hāo sù 。yí gēn rù běi yuàn ，jīn bì huàn xīng dòu 。kuā zuò lóng fèng tuán ，fēng chéng xiàn yuán hòu 。wèn huā hé yǐ bào ，yá shé gān dǐng jiù 。tā shí zǐ fù shēng ，wéi gōng dí fán gòu 。
。
