四愁诗
四愁诗最新章节：俗吏才拘拘，书生志落落。均之窘几案，底处着丘壑。中山李长官，整暇非政学。庭虚吏早散，园古句频琢。问之何能尔，行道轻去就。谁如班孟坚，龌龊事元舅。纷纷名利场，风俗日益蠱。腰围黄金带，巧宦不难取。惟有佳儿孙，未易以力致。君看房杜辈，勋业照文字。徐勣尚笑之，垂诫甚切至。何如遗清白，世有贤者类。诗书闻过庭，杖屦奉安步。邑人争指似，玉立称祖父。岂惟慰眼前，门户赖不仆。翁乎复何忧，弦歌乐朝暮。
日照寒潭明更明，寥寥虎啸清风生。寰中阃外应须辨，白玉盘盛铁眼睛。曹山老，曹山老，正去偏来没处讨。
乾坤何处不堪家，欲买当湖十里霞。阴剥阳回看硕果，朝开暮落总浮花。湖分震泽流还止，山到东吴小亦佳。安得孤峰青插汉，西来看尽一江斜。
我倒是更瞧得起那个硬气的舰长。
小葱没听见李敬文应声，她能想象他尴尬脸红的模样，急忙悄悄扶了他胳膊一下，安慰的意思。
君不见昔时燕家重郭隗，拥篲折节无嫌猜。
如今溪头镇的守卫全部出动，往北边追去了。
。
四愁诗解读：sú lì cái jū jū ，shū shēng zhì luò luò 。jun1 zhī jiǒng jǐ àn ，dǐ chù zhe qiū hè 。zhōng shān lǐ zhǎng guān ，zhěng xiá fēi zhèng xué 。tíng xū lì zǎo sàn ，yuán gǔ jù pín zhuó 。wèn zhī hé néng ěr ，háng dào qīng qù jiù 。shuí rú bān mèng jiān ，wò chuò shì yuán jiù 。fēn fēn míng lì chǎng ，fēng sú rì yì yě 。yāo wéi huáng jīn dài ，qiǎo huàn bú nán qǔ 。wéi yǒu jiā ér sūn ，wèi yì yǐ lì zhì 。jun1 kàn fáng dù bèi ，xūn yè zhào wén zì 。xú jì shàng xiào zhī ，chuí jiè shèn qiē zhì 。hé rú yí qīng bái ，shì yǒu xián zhě lèi 。shī shū wén guò tíng ，zhàng jù fèng ān bù 。yì rén zhēng zhǐ sì ，yù lì chēng zǔ fù 。qǐ wéi wèi yǎn qián ，mén hù lài bú pú 。wēng hū fù hé yōu ，xián gē lè cháo mù 。
rì zhào hán tán míng gèng míng ，liáo liáo hǔ xiào qīng fēng shēng 。huán zhōng kǔn wài yīng xū biàn ，bái yù pán shèng tiě yǎn jīng 。cáo shān lǎo ，cáo shān lǎo ，zhèng qù piān lái méi chù tǎo 。
qián kūn hé chù bú kān jiā ，yù mǎi dāng hú shí lǐ xiá 。yīn bāo yáng huí kàn shuò guǒ ，cháo kāi mù luò zǒng fú huā 。hú fèn zhèn zé liú hái zhǐ ，shān dào dōng wú xiǎo yì jiā 。ān dé gū fēng qīng chā hàn ，xī lái kàn jìn yī jiāng xié 。
wǒ dǎo shì gèng qiáo dé qǐ nà gè yìng qì de jiàn zhǎng 。
xiǎo cōng méi tīng jiàn lǐ jìng wén yīng shēng ，tā néng xiǎng xiàng tā gān gà liǎn hóng de mó yàng ，jí máng qiāo qiāo fú le tā gē bó yī xià ，ān wèi de yì sī 。
jun1 bú jiàn xī shí yàn jiā zhòng guō wěi ，yōng huì shé jiē wú xián cāi 。
rú jīn xī tóu zhèn de shǒu wèi quán bù chū dòng ，wǎng běi biān zhuī qù le 。
。
