阮郎归·女贞花白草迷离
阮郎归·女贞花白草迷离最新章节：虽蒙放弃老丘园，旋复衣冠两被恩。岂有涓埃酬海岳，祇惭衰朽负乾坤。草茅迹远阍难叩，葵藿忱微手自扪。望阙不胜频洒泪，未传哀诏巳声吞。
匆匆相遇匆匆去。恰似当初元未遇。生憎黄土岭头尘，强学章台街里絮。雨荒三径云迷路。总是离人堪恨处。从今对酒与当歌，空惹离情千万绪。
锦瑟无端五十弦，一弦一柱思华年。
四和还如九酘醅，更醇更美未嫌来。相逢莫作两般眼，一饮不辞三百杯。嵇阮当时无俗虑，山王虽贵亦能陪。如今世态尤堪薄，只把官资满眼堆。
功盖三分国，名成八阵图。（名成 一作：名高）
听英王问起她们脱身的经过，葫芦也期盼地望着，他还没来得及问呢。
放舟清淮上，荡潏洗心胸。所遇日转胜，恨我不得同。江淮忽中断，陂埭何重重。紫蟹三寸筐，白凫五尺童。赤鲤寒在汕，红粳满霜风。西成百物贱，加餐慰贫穷。胡为复相念，未肯安南东。人生免饥寒，不受外物攻。不见田野人，四壁编茅蓬。有食辄自乐，谁知富家翁。
。
阮郎归·女贞花白草迷离解读：suī méng fàng qì lǎo qiū yuán ，xuán fù yī guàn liǎng bèi ēn 。qǐ yǒu juān āi chóu hǎi yuè ，qí cán shuāi xiǔ fù qián kūn 。cǎo máo jì yuǎn hūn nán kòu ，kuí huò chén wēi shǒu zì mén 。wàng què bú shèng pín sǎ lèi ，wèi chuán āi zhào sì shēng tūn 。
cōng cōng xiàng yù cōng cōng qù 。qià sì dāng chū yuán wèi yù 。shēng zēng huáng tǔ lǐng tóu chén ，qiáng xué zhāng tái jiē lǐ xù 。yǔ huāng sān jìng yún mí lù 。zǒng shì lí rén kān hèn chù 。cóng jīn duì jiǔ yǔ dāng gē ，kōng rě lí qíng qiān wàn xù 。
jǐn sè wú duān wǔ shí xián ，yī xián yī zhù sī huá nián 。
sì hé hái rú jiǔ dòu pēi ，gèng chún gèng měi wèi xián lái 。xiàng féng mò zuò liǎng bān yǎn ，yī yǐn bú cí sān bǎi bēi 。jī ruǎn dāng shí wú sú lǜ ，shān wáng suī guì yì néng péi 。rú jīn shì tài yóu kān báo ，zhī bǎ guān zī mǎn yǎn duī 。
gōng gài sān fèn guó ，míng chéng bā zhèn tú 。（míng chéng yī zuò ：míng gāo ）
tīng yīng wáng wèn qǐ tā men tuō shēn de jīng guò ，hú lú yě qī pàn dì wàng zhe ，tā hái méi lái dé jí wèn ne 。
fàng zhōu qīng huái shàng ，dàng jué xǐ xīn xiōng 。suǒ yù rì zhuǎn shèng ，hèn wǒ bú dé tóng 。jiāng huái hū zhōng duàn ，bēi dài hé zhòng zhòng 。zǐ xiè sān cùn kuāng ，bái fú wǔ chǐ tóng 。chì lǐ hán zài shàn ，hóng jīng mǎn shuāng fēng 。xī chéng bǎi wù jiàn ，jiā cān wèi pín qióng 。hú wéi fù xiàng niàn ，wèi kěn ān nán dōng 。rén shēng miǎn jī hán ，bú shòu wài wù gōng 。bú jiàn tián yě rén ，sì bì biān máo péng 。yǒu shí zhé zì lè ，shuí zhī fù jiā wēng 。
。
