杜秋娘诗
杜秋娘诗最新章节：郑氏先是愕然，接着就张大嘴巴，瞅着两自卖自夸的老婆子，咋那么像王婆哩。
兰茗寻旧题，愧我昔好径。妙语为湔祓，清越泗滨磬。
无将大车尘冥冥，无迩宵人恶易形。吏部有书惭荐李，莱公当轴谬推丁。慎交已昧书中戒，悔过聊书座右铭。自是昌阳堪引寿，不须辛苦进猪苓。
二年憔悴向庸城，又见椒花倏自惊。孤客殊方怀土意，故人绝塞未归情。此生竟被儒冠误，他日终图后世名。平野春来堪细履，何时与子杖藜行。
千里风烟引太行，诸天晴色入传觞。茱萸汉殿逢秋序，砧杵人家下夕阳。青草未销城上垒，丹枫不待雁前霜。谁怜怅望东篱客，得似龙山发兴狂。
暂脱朝衣不当闲，澶州梦断已多年。诸公自致青云上，病客长斋绣佛前。随意时为师子卧，安心懒作野狐禅。炉烟忽散无踪迹，屋上寒云自黯然。
听着妹妹不住抽噎，他想要安慰，却不知如何安慰。
读遍元诗与白诗，一生少傅重微之。再三不晓渠何意，半是交情半是私。
。
杜秋娘诗解读：zhèng shì xiān shì è rán ，jiē zhe jiù zhāng dà zuǐ bā ，chǒu zhe liǎng zì mài zì kuā de lǎo pó zǐ ，zǎ nà me xiàng wáng pó lǐ 。
lán míng xún jiù tí ，kuì wǒ xī hǎo jìng 。miào yǔ wéi jiān fú ，qīng yuè sì bīn qìng 。
wú jiāng dà chē chén míng míng ，wú ěr xiāo rén è yì xíng 。lì bù yǒu shū cán jiàn lǐ ，lái gōng dāng zhóu miù tuī dīng 。shèn jiāo yǐ mèi shū zhōng jiè ，huǐ guò liáo shū zuò yòu míng 。zì shì chāng yáng kān yǐn shòu ，bú xū xīn kǔ jìn zhū líng 。
èr nián qiáo cuì xiàng yōng chéng ，yòu jiàn jiāo huā shū zì jīng 。gū kè shū fāng huái tǔ yì ，gù rén jué sāi wèi guī qíng 。cǐ shēng jìng bèi rú guàn wù ，tā rì zhōng tú hòu shì míng 。píng yě chūn lái kān xì lǚ ，hé shí yǔ zǐ zhàng lí háng 。
qiān lǐ fēng yān yǐn tài háng ，zhū tiān qíng sè rù chuán shāng 。zhū yú hàn diàn féng qiū xù ，zhēn chǔ rén jiā xià xī yáng 。qīng cǎo wèi xiāo chéng shàng lěi ，dān fēng bú dài yàn qián shuāng 。shuí lián chàng wàng dōng lí kè ，dé sì lóng shān fā xìng kuáng 。
zàn tuō cháo yī bú dāng xián ，chán zhōu mèng duàn yǐ duō nián 。zhū gōng zì zhì qīng yún shàng ，bìng kè zhǎng zhāi xiù fó qián 。suí yì shí wéi shī zǐ wò ，ān xīn lǎn zuò yě hú chán 。lú yān hū sàn wú zōng jì ，wū shàng hán yún zì àn rán 。
tīng zhe mèi mèi bú zhù chōu yē ，tā xiǎng yào ān wèi ，què bú zhī rú hé ān wèi 。
dú biàn yuán shī yǔ bái shī ，yī shēng shǎo fù zhòng wēi zhī 。zài sān bú xiǎo qú hé yì ，bàn shì jiāo qíng bàn shì sī 。
。
