太上感应篇
太上感应篇最新章节：破闷孤斟莫厌深，风筝时为送清音。平生遇境无馀恋，令节因君忽怆心。梅角吹残愁不寐，柳枝放去杳难寻。蛾眉列屋功成后，未用凄凉学越吟。
病骨怯风露，愁怀厌甲兵。人居绝域久，月向此宵明。轮仄初经汉，光分半隐城。迟迟不肯下，应识异乡情。
马头聊复问诸涂，东指宣城百里余。水外山屏供步障，道傍蛙吹接行车。青归柳色浮烟里，红入花光过雨初。春意似同人意好，此行那患食无鱼。
灵鹊呼晴对草堂，半帘树影下残阳。湿云缓度前溪去，留得轩窗雨气凉。
京国相逢意若何，向人平谳路人歌。皋陶此去为廷尉，似子宁疑一掾多？
贱妾先有宠，蛾眉进不迟。一从西北丽，无复城南期。何因暂艳逸，岂为乏妍姿。徒有黄昏望，宁遇青楼时。惟惜应门掩，方馀永巷悲。匡床终不共，何由横自私。
当下，黄瓜黄豆就不停比划，说给大家听。
碧云寥廓。倚阑怅望情离索。悲秋自怯罗衣薄。晓镜空悬，懒把青丝掠。江山满眼今非昨。纷纷木叶风中落。别巢燕子辞帘幕。有意东君，故把红丝缚。
是了。
。
太上感应篇解读：pò mèn gū zhēn mò yàn shēn ，fēng zhēng shí wéi sòng qīng yīn 。píng shēng yù jìng wú yú liàn ，lìng jiē yīn jun1 hū chuàng xīn 。méi jiǎo chuī cán chóu bú mèi ，liǔ zhī fàng qù yǎo nán xún 。é méi liè wū gōng chéng hòu ，wèi yòng qī liáng xué yuè yín 。
bìng gǔ qiè fēng lù ，chóu huái yàn jiǎ bīng 。rén jū jué yù jiǔ ，yuè xiàng cǐ xiāo míng 。lún zè chū jīng hàn ，guāng fèn bàn yǐn chéng 。chí chí bú kěn xià ，yīng shí yì xiāng qíng 。
mǎ tóu liáo fù wèn zhū tú ，dōng zhǐ xuān chéng bǎi lǐ yú 。shuǐ wài shān píng gòng bù zhàng ，dào bàng wā chuī jiē háng chē 。qīng guī liǔ sè fú yān lǐ ，hóng rù huā guāng guò yǔ chū 。chūn yì sì tóng rén yì hǎo ，cǐ háng nà huàn shí wú yú 。
líng què hū qíng duì cǎo táng ，bàn lián shù yǐng xià cán yáng 。shī yún huǎn dù qián xī qù ，liú dé xuān chuāng yǔ qì liáng 。
jīng guó xiàng féng yì ruò hé ，xiàng rén píng yàn lù rén gē 。gāo táo cǐ qù wéi tíng wèi ，sì zǐ níng yí yī yuàn duō ？
jiàn qiè xiān yǒu chǒng ，é méi jìn bú chí 。yī cóng xī běi lì ，wú fù chéng nán qī 。hé yīn zàn yàn yì ，qǐ wéi fá yán zī 。tú yǒu huáng hūn wàng ，níng yù qīng lóu shí 。wéi xī yīng mén yǎn ，fāng yú yǒng xiàng bēi 。kuāng chuáng zhōng bú gòng ，hé yóu héng zì sī 。
dāng xià ，huáng guā huáng dòu jiù bú tíng bǐ huá ，shuō gěi dà jiā tīng 。
bì yún liáo kuò 。yǐ lán chàng wàng qíng lí suǒ 。bēi qiū zì qiè luó yī báo 。xiǎo jìng kōng xuán ，lǎn bǎ qīng sī luě 。jiāng shān mǎn yǎn jīn fēi zuó 。fēn fēn mù yè fēng zhōng luò 。bié cháo yàn zǐ cí lián mù 。yǒu yì dōng jun1 ，gù bǎ hóng sī fù 。
shì le 。
。
