东都赋
东都赋最新章节：空洞如虚拳，拥肿类奇瘿。槎牙老树身，相依以为命。智士能用屈，榴皮胜毛颖。先生倒啗余，此正入佳境。
燕树渺，蜀云低。娇小惯相依。而今劳燕各东西。偏是说双飞。天涯路，凌波步。相忆何如相晤。杜鹃枝上尽情啼。红透落花泥。
黄昏陡觉峭寒生，漏涩铜壶第几更。未放六花齐苑树，先留半月抹宫城。一陶风俗还纯素，尽领乾坤入太清。应是上方观下界，放教双眼一时明。
江头三老风樯急，诗叟欲行还却立。刚肠不解儿女悲，肯为别离襟袖湿。翰墨场中空白眉，牙游不遂休奔驰。平生讷室有秘诀，持以赠君君可归。静而无哗气方定，清而寡欲心自正。耳根毁誉等风波，眼界枯荣俱泡影。得此还家虽退藏，被褐怀玉中含光。踏破青鞋行万里，猛省昨非今近是。但看污渎有灵龟，莫道蹄涔无尺鲤。
断来妙喜针锋上，塞破虚空不碍空。昔日维摩今社友，相逢个个有神通。
一叟沾沾喜自论，浣花全胜百花村。停骢众讶桓君辔，罗雀吾骄翟尉门。树暝忽回春雪照，台孤迥见法星尊。即能倾盖输肝胆，无那初筵黯别魂。
。
东都赋解读：kōng dòng rú xū quán ，yōng zhǒng lèi qí yǐng 。chá yá lǎo shù shēn ，xiàng yī yǐ wéi mìng 。zhì shì néng yòng qū ，liú pí shèng máo yǐng 。xiān shēng dǎo dàn yú ，cǐ zhèng rù jiā jìng 。
yàn shù miǎo ，shǔ yún dī 。jiāo xiǎo guàn xiàng yī 。ér jīn láo yàn gè dōng xī 。piān shì shuō shuāng fēi 。tiān yá lù ，líng bō bù 。xiàng yì hé rú xiàng wù 。dù juān zhī shàng jìn qíng tí 。hóng tòu luò huā ní 。
huáng hūn dǒu jiào qiào hán shēng ，lòu sè tóng hú dì jǐ gèng 。wèi fàng liù huā qí yuàn shù ，xiān liú bàn yuè mò gōng chéng 。yī táo fēng sú hái chún sù ，jìn lǐng qián kūn rù tài qīng 。yīng shì shàng fāng guān xià jiè ，fàng jiāo shuāng yǎn yī shí míng 。
jiāng tóu sān lǎo fēng qiáng jí ，shī sǒu yù háng hái què lì 。gāng cháng bú jiě ér nǚ bēi ，kěn wéi bié lí jīn xiù shī 。hàn mò chǎng zhōng kōng bái méi ，yá yóu bú suí xiū bēn chí 。píng shēng nè shì yǒu mì jué ，chí yǐ zèng jun1 jun1 kě guī 。jìng ér wú huá qì fāng dìng ，qīng ér guǎ yù xīn zì zhèng 。ěr gēn huǐ yù děng fēng bō ，yǎn jiè kū róng jù pào yǐng 。dé cǐ hái jiā suī tuì cáng ，bèi hè huái yù zhōng hán guāng 。tà pò qīng xié háng wàn lǐ ，měng shěng zuó fēi jīn jìn shì 。dàn kàn wū dú yǒu líng guī ，mò dào tí cén wú chǐ lǐ 。
duàn lái miào xǐ zhēn fēng shàng ，sāi pò xū kōng bú ài kōng 。xī rì wéi mó jīn shè yǒu ，xiàng féng gè gè yǒu shén tōng 。
yī sǒu zhān zhān xǐ zì lùn ，huàn huā quán shèng bǎi huā cūn 。tíng cōng zhòng yà huán jun1 pèi ，luó què wú jiāo zhái wèi mén 。shù míng hū huí chūn xuě zhào ，tái gū jiǒng jiàn fǎ xīng zūn 。jí néng qīng gài shū gān dǎn ，wú nà chū yàn àn bié hún 。
。
