西京赋
西京赋最新章节：汉恩天外洽，周颂日边称。文独司空羡，书兼太尉能。出关逢北雁，度岭逐南鹏。使者翰林客，馀春归灞陵。
这田，绝不是他说分就能分的。
高卧罗浮二十春，读书谈道不知贫。讵期止辇收颜驷，敢谓逃名似子真。蹭蹬一官还报主，萧条双鬓岂谋身。题诗尚忆梅花句，为掇芳华寄楚臣。
像尔等这般，不问皂白，一意孤行，只凭常规，就敢妄自替师长回绝于我，真是迂腐之极。
永平帝见了这二人，气不打一处来，不顾嗓子痛，又是一阵数落：历数本朝太祖高祖皇帝对两国的庇护之情，痛斥他们背信弃义，又责其不体念治下子民，挑起边关烽火，陷三国百姓于水火之中，越骂气势越高昂，愈觉自己是个仁义之君。
走在最前面的军官黝黑富态，简单来说是个黑胖子，他其实老远就开骂了，只是小两口忙着你侬我侬，根本没听清，这会儿黑胖子走到他们面前已是怒不可遏，瞪着眼睛大骂道：哪里来的顽民。
何得清时便挂冠，归来高卧水云间。一轮白日易催老，百斛明珠难买閒。行止尽将随野鹤，生涯都付与青山。庭前乌影高三丈，见说朱扉尚闭关。
。
西京赋解读：hàn ēn tiān wài qià ，zhōu sòng rì biān chēng 。wén dú sī kōng xiàn ，shū jiān tài wèi néng 。chū guān féng běi yàn ，dù lǐng zhú nán péng 。shǐ zhě hàn lín kè ，yú chūn guī bà líng 。
zhè tián ，jué bú shì tā shuō fèn jiù néng fèn de 。
gāo wò luó fú èr shí chūn ，dú shū tán dào bú zhī pín 。jù qī zhǐ niǎn shōu yán sì ，gǎn wèi táo míng sì zǐ zhēn 。cèng dēng yī guān hái bào zhǔ ，xiāo tiáo shuāng bìn qǐ móu shēn 。tí shī shàng yì méi huā jù ，wéi duō fāng huá jì chǔ chén 。
xiàng ěr děng zhè bān ，bú wèn zào bái ，yī yì gū háng ，zhī píng cháng guī ，jiù gǎn wàng zì tì shī zhǎng huí jué yú wǒ ，zhēn shì yū fǔ zhī jí 。
yǒng píng dì jiàn le zhè èr rén ，qì bú dǎ yī chù lái ，bú gù sǎng zǐ tòng ，yòu shì yī zhèn shù luò ：lì shù běn cháo tài zǔ gāo zǔ huáng dì duì liǎng guó de bì hù zhī qíng ，tòng chì tā men bèi xìn qì yì ，yòu zé qí bú tǐ niàn zhì xià zǐ mín ，tiāo qǐ biān guān fēng huǒ ，xiàn sān guó bǎi xìng yú shuǐ huǒ zhī zhōng ，yuè mà qì shì yuè gāo áng ，yù jiào zì jǐ shì gè rén yì zhī jun1 。
zǒu zài zuì qián miàn de jun1 guān yǒu hēi fù tài ，jiǎn dān lái shuō shì gè hēi pàng zǐ ，tā qí shí lǎo yuǎn jiù kāi mà le ，zhī shì xiǎo liǎng kǒu máng zhe nǐ nóng wǒ nóng ，gēn běn méi tīng qīng ，zhè huì ér hēi pàng zǐ zǒu dào tā men miàn qián yǐ shì nù bú kě è ，dèng zhe yǎn jīng dà mà dào ：nǎ lǐ lái de wán mín 。
hé dé qīng shí biàn guà guàn ，guī lái gāo wò shuǐ yún jiān 。yī lún bái rì yì cuī lǎo ，bǎi hú míng zhū nán mǎi jiān 。háng zhǐ jìn jiāng suí yě hè ，shēng yá dōu fù yǔ qīng shān 。tíng qián wū yǐng gāo sān zhàng ，jiàn shuō zhū fēi shàng bì guān 。
。
