淮南子·说山训
淮南子·说山训最新章节：诏许巢由作远臣，衡门吾亦爱吾真。极知城市逢迎苦，肯受亲朋礼数嗔。野鹤青霄承沆瀣，冥鸿天末远风尘。不妨裘仲时相顾，容我山中自在身。
布谷声声向耳啼，远墟近埭碧焑迷。山灵笑我饥驱甚，来往何曾蹑磴梯。
虽然来了两个媳妇，却是只有一个人看病，因而秦淼就闲在那，听见外面又进来人了，忙吩咐小草带进来。
曾是君王侍从臣，石渠文藻动儒绅。廿年湖海空馀梦，六省台垣重看人。遥忆灵光能作赋，即看汶水更知津。观风南国堪谁采，野史名山只自论。
庾亮多秋兴，高怀向晚开。酒深人渐散，天远月徐来。瑶草千茎露，彤云百尺台。嫦娥能共醉，徙倚夜徘徊。
石壁倚崔嵬，临流小洞开。纡盘穿竹径，高下陟云堆。远俗浑无暑，淩空却有台。开山谁氏者，俯仰重徘徊。
华缨下玉除，天子宠匈奴。虽复夷风陋，犹知汉使殊。夜烽沉不举，秋柝寂无虞。何必燕然刻，苍生肝脑涂。
。
淮南子·说山训解读：zhào xǔ cháo yóu zuò yuǎn chén ，héng mén wú yì ài wú zhēn 。jí zhī chéng shì féng yíng kǔ ，kěn shòu qīn péng lǐ shù chēn 。yě hè qīng xiāo chéng hàng xiè ，míng hóng tiān mò yuǎn fēng chén 。bú fáng qiú zhòng shí xiàng gù ，róng wǒ shān zhōng zì zài shēn 。
bù gǔ shēng shēng xiàng ěr tí ，yuǎn xū jìn dài bì 焑mí 。shān líng xiào wǒ jī qū shèn ，lái wǎng hé céng niè dèng tī 。
suī rán lái le liǎng gè xí fù ，què shì zhī yǒu yī gè rén kàn bìng ，yīn ér qín miǎo jiù xián zài nà ，tīng jiàn wài miàn yòu jìn lái rén le ，máng fēn fù xiǎo cǎo dài jìn lái 。
céng shì jun1 wáng shì cóng chén ，shí qú wén zǎo dòng rú shēn 。niàn nián hú hǎi kōng yú mèng ，liù shěng tái yuán zhòng kàn rén 。yáo yì líng guāng néng zuò fù ，jí kàn wèn shuǐ gèng zhī jīn 。guān fēng nán guó kān shuí cǎi ，yě shǐ míng shān zhī zì lùn 。
yǔ liàng duō qiū xìng ，gāo huái xiàng wǎn kāi 。jiǔ shēn rén jiàn sàn ，tiān yuǎn yuè xú lái 。yáo cǎo qiān jīng lù ，tóng yún bǎi chǐ tái 。cháng é néng gòng zuì ，xǐ yǐ yè pái huái 。
shí bì yǐ cuī wéi ，lín liú xiǎo dòng kāi 。yū pán chuān zhú jìng ，gāo xià zhì yún duī 。yuǎn sú hún wú shǔ ，líng kōng què yǒu tái 。kāi shān shuí shì zhě ，fǔ yǎng zhòng pái huái 。
huá yīng xià yù chú ，tiān zǐ chǒng xiōng nú 。suī fù yí fēng lòu ，yóu zhī hàn shǐ shū 。yè fēng chén bú jǔ ，qiū tuò jì wú yú 。hé bì yàn rán kè ，cāng shēng gān nǎo tú 。
。
