定情诗
定情诗最新章节：淡游聊得慰孤闷，谁问当年寄老心。
最后几十抬嫁妆送了进来。
朝登百丈峰，遥望燕支道。汉垒青冥间，胡天白如扫。忆昔霍将军，连年此征讨。匈奴终不灭，寒山徒草草。唯见鸿雁飞，令人伤怀抱。晋武轻后事，惠皇终已昏。豺狼塞瀍洛，胡羯争乾坤。四海如鼎沸，五原徒自尊。而今白庭路，犹对青阳门。朝市不足问，君臣随草根。
买得吴中棹，遥辞潞渚滨。重为花县宰，旧是玉堂人。霜菊看将晚，寒梅到及春。从知锦绣地，不肯厌清贫。
蝉翼轻绡傅体红，玉肤如醉向春风。深宫锁闭犹疑惑，更取丹沙试辟宫。监宫引出暂开门，随例须朝不是恩。银钥却收金锁合，月明花落又黄昏。
缥缈丹梯最上头，何来千仞泻飞流。初疑银汉从天下，忽讶沧波倒峡浮。草木春回馀作润，江山人藉此相留。红尘久负登临兴，沾洒欣从物外游。
从家里逃出来后，无论是在小青山，还是来到军营，她除了苦练昔日的武功，还有就是利用自己对人体穴位的熟悉，将救人的手段糅合到刺杀的招数中来，专走轻灵飘忽的路子，倒也在军中混得像模像样。
。
定情诗解读：dàn yóu liáo dé wèi gū mèn ，shuí wèn dāng nián jì lǎo xīn 。
zuì hòu jǐ shí tái jià zhuāng sòng le jìn lái 。
cháo dēng bǎi zhàng fēng ，yáo wàng yàn zhī dào 。hàn lěi qīng míng jiān ，hú tiān bái rú sǎo 。yì xī huò jiāng jun1 ，lián nián cǐ zhēng tǎo 。xiōng nú zhōng bú miè ，hán shān tú cǎo cǎo 。wéi jiàn hóng yàn fēi ，lìng rén shāng huái bào 。jìn wǔ qīng hòu shì ，huì huáng zhōng yǐ hūn 。chái láng sāi chán luò ，hú jié zhēng qián kūn 。sì hǎi rú dǐng fèi ，wǔ yuán tú zì zūn 。ér jīn bái tíng lù ，yóu duì qīng yáng mén 。cháo shì bú zú wèn ，jun1 chén suí cǎo gēn 。
mǎi dé wú zhōng zhào ，yáo cí lù zhǔ bīn 。zhòng wéi huā xiàn zǎi ，jiù shì yù táng rén 。shuāng jú kàn jiāng wǎn ，hán méi dào jí chūn 。cóng zhī jǐn xiù dì ，bú kěn yàn qīng pín 。
chán yì qīng xiāo fù tǐ hóng ，yù fū rú zuì xiàng chūn fēng 。shēn gōng suǒ bì yóu yí huò ，gèng qǔ dān shā shì pì gōng 。jiān gōng yǐn chū zàn kāi mén ，suí lì xū cháo bú shì ēn 。yín yào què shōu jīn suǒ hé ，yuè míng huā luò yòu huáng hūn 。
piāo miǎo dān tī zuì shàng tóu ，hé lái qiān rèn xiè fēi liú 。chū yí yín hàn cóng tiān xià ，hū yà cāng bō dǎo xiá fú 。cǎo mù chūn huí yú zuò rùn ，jiāng shān rén jiè cǐ xiàng liú 。hóng chén jiǔ fù dēng lín xìng ，zhān sǎ xīn cóng wù wài yóu 。
cóng jiā lǐ táo chū lái hòu ，wú lùn shì zài xiǎo qīng shān ，hái shì lái dào jun1 yíng ，tā chú le kǔ liàn xī rì de wǔ gōng ，hái yǒu jiù shì lì yòng zì jǐ duì rén tǐ xué wèi de shú xī ，jiāng jiù rén de shǒu duàn róu hé dào cì shā de zhāo shù zhōng lái ，zhuān zǒu qīng líng piāo hū de lù zǐ ，dǎo yě zài jun1 zhōng hún dé xiàng mó xiàng yàng 。
。
