江上吟
江上吟最新章节：金粟如来瘦如腊，坐上文殊秋月圆。法门论极两相可，言语不复相通传。至人养心遗四体，瘦不为病肥非妍。谁人好道塑遗像，鲐皮束骨筋扶咽。兀然隐几心已灭，形如病鹤竦两肩。骨节支离体疏缓，两目视物犹炯然。长嗟灵运不知道，强翦美须插两颧。彼人视身若枯木，割去右臂非所患。何况塑画已身外，岂必夺尔庸自全。真人遗意世莫识，时有游僧施钵钱。
得让身上有股汗味，才能掩盖咱们自身的气味。
嫩指调冰。弹不破、人天绿意冥冥。弦畔东风，吹冷万古瑶情。春梦和他鹦鹉忏，秋怀诉与凤凰听。漫销凝。催花羯鼓，弄月鹅笙。相思水荒山远，料移船海上，别调凄清。见说文鸾，而今也叹飘零。禅心几回拖逗，初不为琵琶肠断声。兰因在，伴华年、锦瑟修到三生。
胡钊想起黄瓜抱进美味斋的那个黑小孩，刚想进去，忽听街头传来马蹄声，眼珠一转，扯着美味斋的掌柜一起跟衙役走了。
留在关中这几年，萧何一直无比忙碌。
卑栖何事未乔迁，却道飞鸣两寂然。自是相求声始切，乘风振翮总凌天。
范文轩自然明白女儿的意思，笑道：看吧。
。
江上吟解读：jīn sù rú lái shòu rú là ，zuò shàng wén shū qiū yuè yuán 。fǎ mén lùn jí liǎng xiàng kě ，yán yǔ bú fù xiàng tōng chuán 。zhì rén yǎng xīn yí sì tǐ ，shòu bú wéi bìng féi fēi yán 。shuí rén hǎo dào sù yí xiàng ，tái pí shù gǔ jīn fú yān 。wū rán yǐn jǐ xīn yǐ miè ，xíng rú bìng hè sǒng liǎng jiān 。gǔ jiē zhī lí tǐ shū huǎn ，liǎng mù shì wù yóu jiǒng rán 。zhǎng jiē líng yùn bú zhī dào ，qiáng jiǎn měi xū chā liǎng quán 。bǐ rén shì shēn ruò kū mù ，gē qù yòu bì fēi suǒ huàn 。hé kuàng sù huà yǐ shēn wài ，qǐ bì duó ěr yōng zì quán 。zhēn rén yí yì shì mò shí ，shí yǒu yóu sēng shī bō qián 。
dé ràng shēn shàng yǒu gǔ hàn wèi ，cái néng yǎn gài zán men zì shēn de qì wèi 。
nèn zhǐ diào bīng 。dàn bú pò 、rén tiān lǜ yì míng míng 。xián pàn dōng fēng ，chuī lěng wàn gǔ yáo qíng 。chūn mèng hé tā yīng wǔ chàn ，qiū huái sù yǔ fèng huáng tīng 。màn xiāo níng 。cuī huā jié gǔ ，nòng yuè é shēng 。xiàng sī shuǐ huāng shān yuǎn ，liào yí chuán hǎi shàng ，bié diào qī qīng 。jiàn shuō wén luán ，ér jīn yě tàn piāo líng 。chán xīn jǐ huí tuō dòu ，chū bú wéi pí pá cháng duàn shēng 。lán yīn zài ，bàn huá nián 、jǐn sè xiū dào sān shēng 。
hú zhāo xiǎng qǐ huáng guā bào jìn měi wèi zhāi de nà gè hēi xiǎo hái ，gāng xiǎng jìn qù ，hū tīng jiē tóu chuán lái mǎ tí shēng ，yǎn zhū yī zhuǎn ，chě zhe měi wèi zhāi de zhǎng guì yī qǐ gēn yá yì zǒu le 。
liú zài guān zhōng zhè jǐ nián ，xiāo hé yī zhí wú bǐ máng lù 。
bēi qī hé shì wèi qiáo qiān ，què dào fēi míng liǎng jì rán 。zì shì xiàng qiú shēng shǐ qiē ，chéng fēng zhèn hé zǒng líng tiān 。
fàn wén xuān zì rán míng bái nǚ ér de yì sī ，xiào dào ：kàn ba 。
。
