孟冬篇
孟冬篇最新章节：古钗埋没知何日，泥中拾得重爱惜。两股盘龙十二行，钗头仍刻双凤凰。鬼工金错加雕饰，古制无光土花蚀。莫嫌此样不称仪，更是内家旧时物。传闻邻女争来看，玉指摩挲复惊叹。慎勿弃置宜深藏，留取花前作珍玩。
其中一个坟头上趴着一个白影，好似女人侧卧的样子，正对着他们，还微微晃动，似乎没有一点重量，飘来飘去的。
极目湖光彻骨清，无风犹觉尚坚冰。心安处处皆堪乐，未必西南是得朋。
卧病经旬一榻空，起来高阁见秋风。苍茫野色浮天外，狼藉霜痕落镜中。满地江湖愁托足，何时淮蔡却收功。浮云奄忽行销灭，双目依然送断鸿。
赵敏满心欢喜的看着情郎归来，却被这无端的质问，无端的耳光，一下子弄懵了。
对极了。
黄豆见众兄弟姐妹你一言、我一语，都挤兑讽刺他，娘也瞪他，连姑姑看他的目光也满是不赞同，再转向青莲——小娃儿见他愤怒地望过来，眨巴着水汪汪的眼睛，无辜地说道：我啥也没说。
。
孟冬篇解读：gǔ chāi mái méi zhī hé rì ，ní zhōng shí dé zhòng ài xī 。liǎng gǔ pán lóng shí èr háng ，chāi tóu réng kè shuāng fèng huáng 。guǐ gōng jīn cuò jiā diāo shì ，gǔ zhì wú guāng tǔ huā shí 。mò xián cǐ yàng bú chēng yí ，gèng shì nèi jiā jiù shí wù 。chuán wén lín nǚ zhēng lái kàn ，yù zhǐ mó suō fù jīng tàn 。shèn wù qì zhì yí shēn cáng ，liú qǔ huā qián zuò zhēn wán 。
qí zhōng yī gè fén tóu shàng pā zhe yī gè bái yǐng ，hǎo sì nǚ rén cè wò de yàng zǐ ，zhèng duì zhe tā men ，hái wēi wēi huǎng dòng ，sì hū méi yǒu yī diǎn zhòng liàng ，piāo lái piāo qù de 。
jí mù hú guāng chè gǔ qīng ，wú fēng yóu jiào shàng jiān bīng 。xīn ān chù chù jiē kān lè ，wèi bì xī nán shì dé péng 。
wò bìng jīng xún yī tà kōng ，qǐ lái gāo gé jiàn qiū fēng 。cāng máng yě sè fú tiān wài ，láng jiè shuāng hén luò jìng zhōng 。mǎn dì jiāng hú chóu tuō zú ，hé shí huái cài què shōu gōng 。fú yún yǎn hū háng xiāo miè ，shuāng mù yī rán sòng duàn hóng 。
zhào mǐn mǎn xīn huān xǐ de kàn zhe qíng láng guī lái ，què bèi zhè wú duān de zhì wèn ，wú duān de ěr guāng ，yī xià zǐ nòng měng le 。
duì jí le 。
huáng dòu jiàn zhòng xiōng dì jiě mèi nǐ yī yán 、wǒ yī yǔ ，dōu jǐ duì fěng cì tā ，niáng yě dèng tā ，lián gū gū kàn tā de mù guāng yě mǎn shì bú zàn tóng ，zài zhuǎn xiàng qīng lián ——xiǎo wá ér jiàn tā fèn nù dì wàng guò lái ，zhǎ bā zhe shuǐ wāng wāng de yǎn jīng ，wú gū dì shuō dào ：wǒ shá yě méi shuō 。
。
