曾国藩诫子书
曾国藩诫子书最新章节：独坐红窗闷检书，双眉终日未能舒。芳容销减何人觉，空费朝朝油壁车。
夭似花枝轻似雾。香烬灯昏，梦入瑶台路。枕上眉山重碧聚。偎人若把离情诉。乞巧楼中携手处。夜夜相思，今夕重相遇。最恨五更留不住。航帆风送高桥渡。
春风芳草梁园路。玉辇今何处。香销珠翠旧妆楼。惟有胭脂井畔、水东流。伤心太液池头月。清影圆还缺。万年枝上野花开。肠断年年不见、翠华来。
春鸟鸣渐和，游丝倏轻飏。寒芜吐新碧，冉冉阶砌上。忆昔初结交，所遇多倜傥。孔杨谬见数，沈鲍惟坚让。含葩当盛日，发耀亦炳烺。朝吟昆明池，暮集金门仗。气劲志靡夺，歌悲节逾壮。那知日月速，朱颜易凋丧。绿发日以疏，驩娱成恻怆。感此花木辰，潸然泣相向。
看遍南北，资格够的老帅，仅此三人，兵部尚书毕竟是文职，俞大猷来肯定不合适，阮鹗脾气古怪，难以服众，看来看去几乎就剩下杨博了。
虬松千丈拂青云，初下云间散诞身。画史安知海天意，粉图空写洛阳春。
当时孙儿就觉得此事大为蹊跷。
。
曾国藩诫子书解读：dú zuò hóng chuāng mèn jiǎn shū ，shuāng méi zhōng rì wèi néng shū 。fāng róng xiāo jiǎn hé rén jiào ，kōng fèi cháo cháo yóu bì chē 。
yāo sì huā zhī qīng sì wù 。xiāng jìn dēng hūn ，mèng rù yáo tái lù 。zhěn shàng méi shān zhòng bì jù 。wēi rén ruò bǎ lí qíng sù 。qǐ qiǎo lóu zhōng xié shǒu chù 。yè yè xiàng sī ，jīn xī zhòng xiàng yù 。zuì hèn wǔ gèng liú bú zhù 。háng fān fēng sòng gāo qiáo dù 。
chūn fēng fāng cǎo liáng yuán lù 。yù niǎn jīn hé chù 。xiāng xiāo zhū cuì jiù zhuāng lóu 。wéi yǒu yān zhī jǐng pàn 、shuǐ dōng liú 。shāng xīn tài yè chí tóu yuè 。qīng yǐng yuán hái quē 。wàn nián zhī shàng yě huā kāi 。cháng duàn nián nián bú jiàn 、cuì huá lái 。
chūn niǎo míng jiàn hé ，yóu sī shū qīng yáng 。hán wú tǔ xīn bì ，rǎn rǎn jiē qì shàng 。yì xī chū jié jiāo ，suǒ yù duō tì tǎng 。kǒng yáng miù jiàn shù ，shěn bào wéi jiān ràng 。hán pā dāng shèng rì ，fā yào yì bǐng lǎng 。cháo yín kūn míng chí ，mù jí jīn mén zhàng 。qì jìn zhì mí duó ，gē bēi jiē yú zhuàng 。nà zhī rì yuè sù ，zhū yán yì diāo sàng 。lǜ fā rì yǐ shū ，huān yú chéng cè chuàng 。gǎn cǐ huā mù chén ，shān rán qì xiàng xiàng 。
kàn biàn nán běi ，zī gé gòu de lǎo shuài ，jǐn cǐ sān rén ，bīng bù shàng shū bì jìng shì wén zhí ，yú dà yóu lái kěn dìng bú hé shì ，ruǎn è pí qì gǔ guài ，nán yǐ fú zhòng ，kàn lái kàn qù jǐ hū jiù shèng xià yáng bó le 。
qiú sōng qiān zhàng fú qīng yún ，chū xià yún jiān sàn dàn shēn 。huà shǐ ān zhī hǎi tiān yì ，fěn tú kōng xiě luò yáng chūn 。
dāng shí sūn ér jiù jiào dé cǐ shì dà wéi qī qiāo 。
。
