行路难·其三
行路难·其三最新章节：鳌江之山削苍玉，鳌江之水浮深绿。石榴花发春茫茫，鹧鸪无数啼山麓。一声两声纷如泣，落日衔山声渐急。其中有客思江南，怪尔曾云行不得。罗入笼中寄远人，不伤其羽伤其神。深林丛草那可问，却看燕雀心酸辛。聪明文采古所戒，生人生物同至仁。开笼放入青霄去，还尔悠悠自在身。
柳阴嫩绿藏莺语，花径余香著燕泥。南亩十分农事好，平畴野水称耕犁。
已向清山作隐沦，何随城市问比邻。浮生但觉江湖远，懒性终宜鹿豕驯。青桂援来还有客，紫芝歌罢更怀人。结庐随处堪栖老，未必桃源是避秦。
久思闲对老维摩，欲话众生病痛多。丈室无端铁门限，未应容易野人过。
岁晏琴尊聊纵赏，况逢高阁俯长川。孤城海气霾寒日，万壑钟声出暝烟。辽鹤归来空异代，石羊化去不知年。沧桑自古何须问，肠断江湖落雁前。
神女庙里，尹旭猛然打个喷嚏，淡淡笑道：是谁这么念道我？躺在榻上思索半天，穿越一事他已经看开了，天意如此，无可奈何。
。
行路难·其三解读：áo jiāng zhī shān xuē cāng yù ，áo jiāng zhī shuǐ fú shēn lǜ 。shí liú huā fā chūn máng máng ，zhè gū wú shù tí shān lù 。yī shēng liǎng shēng fēn rú qì ，luò rì xián shān shēng jiàn jí 。qí zhōng yǒu kè sī jiāng nán ，guài ěr céng yún háng bú dé 。luó rù lóng zhōng jì yuǎn rén ，bú shāng qí yǔ shāng qí shén 。shēn lín cóng cǎo nà kě wèn ，què kàn yàn què xīn suān xīn 。cōng míng wén cǎi gǔ suǒ jiè ，shēng rén shēng wù tóng zhì rén 。kāi lóng fàng rù qīng xiāo qù ，hái ěr yōu yōu zì zài shēn 。
liǔ yīn nèn lǜ cáng yīng yǔ ，huā jìng yú xiāng zhe yàn ní 。nán mǔ shí fèn nóng shì hǎo ，píng chóu yě shuǐ chēng gēng lí 。
yǐ xiàng qīng shān zuò yǐn lún ，hé suí chéng shì wèn bǐ lín 。fú shēng dàn jiào jiāng hú yuǎn ，lǎn xìng zhōng yí lù shǐ xùn 。qīng guì yuán lái hái yǒu kè ，zǐ zhī gē bà gèng huái rén 。jié lú suí chù kān qī lǎo ，wèi bì táo yuán shì bì qín 。
jiǔ sī xián duì lǎo wéi mó ，yù huà zhòng shēng bìng tòng duō 。zhàng shì wú duān tiě mén xiàn ，wèi yīng róng yì yě rén guò 。
suì yàn qín zūn liáo zòng shǎng ，kuàng féng gāo gé fǔ zhǎng chuān 。gū chéng hǎi qì mái hán rì ，wàn hè zhōng shēng chū míng yān 。liáo hè guī lái kōng yì dài ，shí yáng huà qù bú zhī nián 。cāng sāng zì gǔ hé xū wèn ，cháng duàn jiāng hú luò yàn qián 。
shén nǚ miào lǐ ，yǐn xù měng rán dǎ gè pēn tì ，dàn dàn xiào dào ：shì shuí zhè me niàn dào wǒ ？tǎng zài tà shàng sī suǒ bàn tiān ，chuān yuè yī shì tā yǐ jīng kàn kāi le ，tiān yì rú cǐ ，wú kě nài hé 。
。
