醒心亭记
醒心亭记最新章节：当年得意如芳草。日日春风好。拔山力尽忽悲歌。饮罢虞兮从此、奈君何。人间不识精诚苦。贪看青青舞。蓦然敛袂却亭亭。怕是曲中犹带、楚歌声。
说完站起身，随从急忙拿了件暗红羽缎斗篷给他系上。
圣朝郊祀此初行，肃戒精禋古有名。三日同斋风味淡，连霄对雪谷神清。袁公户闭眠应稳，程子门高梦未成。一德格天天亦信，泰阶从此更分明。
东望堪思捧刺时，姓名相齿有人知。公堂伴语山光入，秋阁尝茶树影移。石上琴尊从赏月，水边台榭许题诗。重因送客留连甚，长记还家不敢辞。
雨多青合是垣衣，一幅蛮笺夜款扉。蕙带又闻宽沈约，茅斋犹自忆王微。方灵只在君臣正，篆古须抛点画肥。除却伴谈秋水外，野鸥何处更忘机。
遥想公瑾当年，小乔初嫁了，雄姿英发。
萧何心里怀着一种深深的愧疚，何况他是主动开城投降的，消息传出去，汉王不知道会怎么看？外面的风言风语还不知道怎么传呢？自己的一世英名和一片苦心谁会理解呢？只有一个办法，才能保全这一切，那就是——死。
。
醒心亭记解读：dāng nián dé yì rú fāng cǎo 。rì rì chūn fēng hǎo 。bá shān lì jìn hū bēi gē 。yǐn bà yú xī cóng cǐ 、nài jun1 hé 。rén jiān bú shí jīng chéng kǔ 。tān kàn qīng qīng wǔ 。mò rán liǎn mèi què tíng tíng 。pà shì qǔ zhōng yóu dài 、chǔ gē shēng 。
shuō wán zhàn qǐ shēn ，suí cóng jí máng ná le jiàn àn hóng yǔ duàn dòu péng gěi tā xì shàng 。
shèng cháo jiāo sì cǐ chū háng ，sù jiè jīng yīn gǔ yǒu míng 。sān rì tóng zhāi fēng wèi dàn ，lián xiāo duì xuě gǔ shén qīng 。yuán gōng hù bì mián yīng wěn ，chéng zǐ mén gāo mèng wèi chéng 。yī dé gé tiān tiān yì xìn ，tài jiē cóng cǐ gèng fèn míng 。
dōng wàng kān sī pěng cì shí ，xìng míng xiàng chǐ yǒu rén zhī 。gōng táng bàn yǔ shān guāng rù ，qiū gé cháng chá shù yǐng yí 。shí shàng qín zūn cóng shǎng yuè ，shuǐ biān tái xiè xǔ tí shī 。zhòng yīn sòng kè liú lián shèn ，zhǎng jì hái jiā bú gǎn cí 。
yǔ duō qīng hé shì yuán yī ，yī fú mán jiān yè kuǎn fēi 。huì dài yòu wén kuān shěn yuē ，máo zhāi yóu zì yì wáng wēi 。fāng líng zhī zài jun1 chén zhèng ，zhuàn gǔ xū pāo diǎn huà féi 。chú què bàn tán qiū shuǐ wài ，yě ōu hé chù gèng wàng jī 。
yáo xiǎng gōng jǐn dāng nián ，xiǎo qiáo chū jià le ，xióng zī yīng fā 。
xiāo hé xīn lǐ huái zhe yī zhǒng shēn shēn de kuì jiù ，hé kuàng tā shì zhǔ dòng kāi chéng tóu jiàng de ，xiāo xī chuán chū qù ，hàn wáng bú zhī dào huì zěn me kàn ？wài miàn de fēng yán fēng yǔ hái bú zhī dào zěn me chuán ne ？zì jǐ de yī shì yīng míng hé yī piàn kǔ xīn shuí huì lǐ jiě ne ？zhī yǒu yī gè bàn fǎ ，cái néng bǎo quán zhè yī qiē ，nà jiù shì ——sǐ 。
。
