荀子·子道
荀子·子道最新章节：麈柄韵如屑，匡床味似禅。闲惟追酒伴，忙亦检诗编。是客皆停辙，何人不道贤。聪明事事有，大抵只无钱。
江禽插颈梦初成，庭树横烟晚更轻。已恨重城落吾事，更堪明月向人生。
瓮面水明红菡萏，草头风战黑蜻蜓。平生最爱游侠传，燕坐且读离骚经。
尘波溢目深溟渤，往古来今空出没。喜君相见话丹经，起我凌云恶阡陌。我生素乏儿女姿，面上巉岩耸山骨。少年避地东海隅，架竹编茅剪荆棘。白云为我开山容，清风为我翔真域。旋属群寇近敺攘，淬出青萍闭丹室。风尘澒洞十余年，灵府芝田渐芜没。逢君踪迹类秋蓬，遗我刀圭延岁月。何当横槊静寰区，同子山居论丹诀。
盗贼何充斥，君王本圣明。近徵萧相国，远慰晋苍生。气感风云会，威行海岱清。腐儒无补报，歌咏答升平。
昭王白骨萦蔓草，谁人更扫黄金台？
含毫每欲写相思，一纸离愁不自持。连月江山频入梦，经旬镫火罢谈诗。浮云世态无今古，流水韶光感岁时。一语寄君应绝倒，此生竟为读书痴。
。
荀子·子道解读：zhǔ bǐng yùn rú xiè ，kuāng chuáng wèi sì chán 。xián wéi zhuī jiǔ bàn ，máng yì jiǎn shī biān 。shì kè jiē tíng zhé ，hé rén bú dào xián 。cōng míng shì shì yǒu ，dà dǐ zhī wú qián 。
jiāng qín chā jǐng mèng chū chéng ，tíng shù héng yān wǎn gèng qīng 。yǐ hèn zhòng chéng luò wú shì ，gèng kān míng yuè xiàng rén shēng 。
wèng miàn shuǐ míng hóng hàn dàn ，cǎo tóu fēng zhàn hēi qīng tíng 。píng shēng zuì ài yóu xiá chuán ，yàn zuò qiě dú lí sāo jīng 。
chén bō yì mù shēn míng bó ，wǎng gǔ lái jīn kōng chū méi 。xǐ jun1 xiàng jiàn huà dān jīng ，qǐ wǒ líng yún è qiān mò 。wǒ shēng sù fá ér nǚ zī ，miàn shàng chán yán sǒng shān gǔ 。shǎo nián bì dì dōng hǎi yú ，jià zhú biān máo jiǎn jīng jí 。bái yún wéi wǒ kāi shān róng ，qīng fēng wéi wǒ xiáng zhēn yù 。xuán shǔ qún kòu jìn ōu rǎng ，cuì chū qīng píng bì dān shì 。fēng chén hòng dòng shí yú nián ，líng fǔ zhī tián jiàn wú méi 。féng jun1 zōng jì lèi qiū péng ，yí wǒ dāo guī yán suì yuè 。hé dāng héng shuò jìng huán qū ，tóng zǐ shān jū lùn dān jué 。
dào zéi hé chōng chì ，jun1 wáng běn shèng míng 。jìn zhēng xiāo xiàng guó ，yuǎn wèi jìn cāng shēng 。qì gǎn fēng yún huì ，wēi háng hǎi dài qīng 。fǔ rú wú bǔ bào ，gē yǒng dá shēng píng 。
zhāo wáng bái gǔ yíng màn cǎo ，shuí rén gèng sǎo huáng jīn tái ？
hán háo měi yù xiě xiàng sī ，yī zhǐ lí chóu bú zì chí 。lián yuè jiāng shān pín rù mèng ，jīng xún dèng huǒ bà tán shī 。fú yún shì tài wú jīn gǔ ，liú shuǐ sháo guāng gǎn suì shí 。yī yǔ jì jun1 yīng jué dǎo ，cǐ shēng jìng wéi dú shū chī 。
。
