孟冬篇
孟冬篇最新章节：我到底年轻，怕看不准。
海风吹洪涛，高浪远明灭。飞流溅林莽，散作巾峰雪。青松抱寒苍，梅花寄愁绝。郡斋敞疏帷，浊酒正堪啜。如何同心人，苦欲话离别。
春艳艳，江上晚山三四点，柳丝如剪花如染。香闺寂寂门半掩，愁眉敛，泪珠滴破燕脂脸。
君不见西山凛凛百世师，忍穷受饿终采蕨。又不见愧谬遗臭几千载，当年方丈厌肥滑。孰得孰失试大观，较若五味辨甘辣。冶容媚世吁可怜，羞面雇影自涂抹。名利物我争锱铢，语笑诩诩已衷甲。方嗟天际暮云深，还见墙阴春草茁。旨哉君诗良起予，重把心事为君说。百年功名亦漫尔，尘路投踪何日脱。
从前本地的总督、主教就是他们见过最奢侈的人，一顿大餐也不过一两个厨子几菜几汤，杨府这一晚却是大大小小菜色十余道，不谈厨子的来路成本，单是用到的食材配料，怕是就要百余两。
且乐生前一杯酒，何须身后千载名？
。
孟冬篇解读：wǒ dào dǐ nián qīng ，pà kàn bú zhǔn 。
hǎi fēng chuī hóng tāo ，gāo làng yuǎn míng miè 。fēi liú jiàn lín mǎng ，sàn zuò jīn fēng xuě 。qīng sōng bào hán cāng ，méi huā jì chóu jué 。jun4 zhāi chǎng shū wéi ，zhuó jiǔ zhèng kān chuò 。rú hé tóng xīn rén ，kǔ yù huà lí bié 。
chūn yàn yàn ，jiāng shàng wǎn shān sān sì diǎn ，liǔ sī rú jiǎn huā rú rǎn 。xiāng guī jì jì mén bàn yǎn ，chóu méi liǎn ，lèi zhū dī pò yàn zhī liǎn 。
jun1 bú jiàn xī shān lǐn lǐn bǎi shì shī ，rěn qióng shòu è zhōng cǎi jué 。yòu bú jiàn kuì miù yí chòu jǐ qiān zǎi ，dāng nián fāng zhàng yàn féi huá 。shú dé shú shī shì dà guān ，jiào ruò wǔ wèi biàn gān là 。yě róng mèi shì yù kě lián ，xiū miàn gù yǐng zì tú mò 。míng lì wù wǒ zhēng zī zhū ，yǔ xiào xǔ xǔ yǐ zhōng jiǎ 。fāng jiē tiān jì mù yún shēn ，hái jiàn qiáng yīn chūn cǎo zhuó 。zhǐ zāi jun1 shī liáng qǐ yǔ ，zhòng bǎ xīn shì wéi jun1 shuō 。bǎi nián gōng míng yì màn ěr ，chén lù tóu zōng hé rì tuō 。
cóng qián běn dì de zǒng dū 、zhǔ jiāo jiù shì tā men jiàn guò zuì shē chǐ de rén ，yī dùn dà cān yě bú guò yī liǎng gè chú zǐ jǐ cài jǐ tāng ，yáng fǔ zhè yī wǎn què shì dà dà xiǎo xiǎo cài sè shí yú dào ，bú tán chú zǐ de lái lù chéng běn ，dān shì yòng dào de shí cái pèi liào ，pà shì jiù yào bǎi yú liǎng 。
qiě lè shēng qián yī bēi jiǔ ，hé xū shēn hòu qiān zǎi míng ？
。
