孟冬篇
孟冬篇最新章节：丈夫勋业正乾坤，麟凤龟龙尽在门。西伯最怜耕让畔，曹参空爱酒盈樽。心慈为受金仙嘱，发白缘酬玉砌恩。从此于门转高大，可怜子子与孙孙。
此时长安尚名不见经传，故而改为咸阳，正好是秦国都城。
偶背雕笼与我违，四方端伫竟忘归。谁家白日云间见，何处沧洲雨里飞。曾啄稻粱残粒在，旧翘泥潦半踪稀。凭人转觉多相误，尽道皤然作令威。华表翘风未可期，变丁投卫两堪疑。应缘失路防人损，空有归心最我知。但见空笼抛夕月，若何无树宿荒陂。不然直道高空外，白水青山属腊师。
是吗？这倒是意外收获啊。
嫩指调冰。弹不破、人天绿意冥冥。弦畔东风，吹冷万古瑶情。春梦和他鹦鹉忏，秋怀诉与凤凰听。漫销凝。催花羯鼓，弄月鹅笙。相思水荒山远，料移船海上，别调凄清。见说文鸾，而今也叹飘零。禅心几回拖逗，初不为琵琶肠断声。兰因在，伴华年、锦瑟修到三生。
何人涉江采，得此霜前芳。花残见晚色，叶净流潭光。长路远莫致，故意不可忘。欲辍畹中蕙，共佩罗衣裳。
。
孟冬篇解读：zhàng fū xūn yè zhèng qián kūn ，lín fèng guī lóng jìn zài mén 。xī bó zuì lián gēng ràng pàn ，cáo cān kōng ài jiǔ yíng zūn 。xīn cí wéi shòu jīn xiān zhǔ ，fā bái yuán chóu yù qì ēn 。cóng cǐ yú mén zhuǎn gāo dà ，kě lián zǐ zǐ yǔ sūn sūn 。
cǐ shí zhǎng ān shàng míng bú jiàn jīng chuán ，gù ér gǎi wéi xián yáng ，zhèng hǎo shì qín guó dōu chéng 。
ǒu bèi diāo lóng yǔ wǒ wéi ，sì fāng duān zhù jìng wàng guī 。shuí jiā bái rì yún jiān jiàn ，hé chù cāng zhōu yǔ lǐ fēi 。céng zhuó dào liáng cán lì zài ，jiù qiào ní liáo bàn zōng xī 。píng rén zhuǎn jiào duō xiàng wù ，jìn dào pó rán zuò lìng wēi 。huá biǎo qiào fēng wèi kě qī ，biàn dīng tóu wèi liǎng kān yí 。yīng yuán shī lù fáng rén sǔn ，kōng yǒu guī xīn zuì wǒ zhī 。dàn jiàn kōng lóng pāo xī yuè ，ruò hé wú shù xiǔ huāng bēi 。bú rán zhí dào gāo kōng wài ，bái shuǐ qīng shān shǔ là shī 。
shì ma ？zhè dǎo shì yì wài shōu huò ā 。
nèn zhǐ diào bīng 。dàn bú pò 、rén tiān lǜ yì míng míng 。xián pàn dōng fēng ，chuī lěng wàn gǔ yáo qíng 。chūn mèng hé tā yīng wǔ chàn ，qiū huái sù yǔ fèng huáng tīng 。màn xiāo níng 。cuī huā jié gǔ ，nòng yuè é shēng 。xiàng sī shuǐ huāng shān yuǎn ，liào yí chuán hǎi shàng ，bié diào qī qīng 。jiàn shuō wén luán ，ér jīn yě tàn piāo líng 。chán xīn jǐ huí tuō dòu ，chū bú wéi pí pá cháng duàn shēng 。lán yīn zài ，bàn huá nián 、jǐn sè xiū dào sān shēng 。
hé rén shè jiāng cǎi ，dé cǐ shuāng qián fāng 。huā cán jiàn wǎn sè ，yè jìng liú tán guāng 。zhǎng lù yuǎn mò zhì ，gù yì bú kě wàng 。yù chuò wǎn zhōng huì ，gòng pèi luó yī shang 。
。
