吁嗟篇
吁嗟篇最新章节：黄庭有真诣，魂升魄入渊。知机动以食，还反道自然。尝闻鍊色石，可用补苍天。时哉复时哉，宁教悔在前。
不想何永强这几声叫喊还真管用，不少路人已被吸引而来，看着特七这等人站在何永强身边，何永强满脸是血泪，也是吓得不轻，只敢远远看着，不敢凑近。
如今不比清南村……在清南村的时候，虽然家大业大，却比这简单好管。
十来岁的小鱼儿就把这个武林禁地、天下的最邪恶的恶人谷弄得鸡飞狗跳，一片乌烟瘴气。
最后关头，唐伯虎脚步挪移，身体回旋，银枪破空，唿啸而出。
弩为远兵军之镇。其发有机。体难动。往必速。重而不迟。锐精分镈。射远中微。弩俞之乐一何奇。变多姿。退若激。进若飞。五声协。八音谐。宣武象。赞天威。
天道未可测，人事未可知。丰歉数所定，施报庶无私。山左逢凶岁，我正游不其。哀鸿鸣四野，穷黎日苦瘦。有司勤抚恤，缙绅效驱驰。就食四万口，开厂日午时。画地分男女，奔走俱淹迟。城东王氏妇，扶姑抱女儿。冀得三人粮，聊以解朝饥。粟米未到囊，老母已倾欹。侧身援以手，幼孩复见遗。肝肠已痛绝，那堪践踏随。势如万壑趋，两肱难护持。辗转人丛里，捐躯尽孝慈。可怜三女子，顷刻无完尸。士民长太息，行路泪亦垂。救荒无善策，古人曾言之。天乎彼何辜，所遭竟如斯。此理殊不解，漫成《恨妇词》。
旧隐匡庐一草堂，今闻携策谒吾皇。峡云难卷从龙势，古剑终腾出土光。开翅定期归碧落，濯缨宁肯问沧浪。他时得意交知仰，莫忘裁诗寄钓乡。
。
吁嗟篇解读：huáng tíng yǒu zhēn yì ，hún shēng pò rù yuān 。zhī jī dòng yǐ shí ，hái fǎn dào zì rán 。cháng wén liàn sè shí ，kě yòng bǔ cāng tiān 。shí zāi fù shí zāi ，níng jiāo huǐ zài qián 。
bú xiǎng hé yǒng qiáng zhè jǐ shēng jiào hǎn hái zhēn guǎn yòng ，bú shǎo lù rén yǐ bèi xī yǐn ér lái ，kàn zhe tè qī zhè děng rén zhàn zài hé yǒng qiáng shēn biān ，hé yǒng qiáng mǎn liǎn shì xuè lèi ，yě shì xià dé bú qīng ，zhī gǎn yuǎn yuǎn kàn zhe ，bú gǎn còu jìn 。
rú jīn bú bǐ qīng nán cūn ……zài qīng nán cūn de shí hòu ，suī rán jiā dà yè dà ，què bǐ zhè jiǎn dān hǎo guǎn 。
shí lái suì de xiǎo yú ér jiù bǎ zhè gè wǔ lín jìn dì 、tiān xià de zuì xié è de è rén gǔ nòng dé jī fēi gǒu tiào ，yī piàn wū yān zhàng qì 。
zuì hòu guān tóu ，táng bó hǔ jiǎo bù nuó yí ，shēn tǐ huí xuán ，yín qiāng pò kōng ，hū xiào ér chū 。
nǔ wéi yuǎn bīng jun1 zhī zhèn 。qí fā yǒu jī 。tǐ nán dòng 。wǎng bì sù 。zhòng ér bú chí 。ruì jīng fèn bó 。shè yuǎn zhōng wēi 。nǔ yú zhī lè yī hé qí 。biàn duō zī 。tuì ruò jī 。jìn ruò fēi 。wǔ shēng xié 。bā yīn xié 。xuān wǔ xiàng 。zàn tiān wēi 。
tiān dào wèi kě cè ，rén shì wèi kě zhī 。fēng qiàn shù suǒ dìng ，shī bào shù wú sī 。shān zuǒ féng xiōng suì ，wǒ zhèng yóu bú qí 。āi hóng míng sì yě ，qióng lí rì kǔ shòu 。yǒu sī qín fǔ xù ，jìn shēn xiào qū chí 。jiù shí sì wàn kǒu ，kāi chǎng rì wǔ shí 。huà dì fèn nán nǚ ，bēn zǒu jù yān chí 。chéng dōng wáng shì fù ，fú gū bào nǚ ér 。jì dé sān rén liáng ，liáo yǐ jiě cháo jī 。sù mǐ wèi dào náng ，lǎo mǔ yǐ qīng yī 。cè shēn yuán yǐ shǒu ，yòu hái fù jiàn yí 。gān cháng yǐ tòng jué ，nà kān jiàn tà suí 。shì rú wàn hè qū ，liǎng gōng nán hù chí 。niǎn zhuǎn rén cóng lǐ ，juān qū jìn xiào cí 。kě lián sān nǚ zǐ ，qǐng kè wú wán shī 。shì mín zhǎng tài xī ，háng lù lèi yì chuí 。jiù huāng wú shàn cè ，gǔ rén céng yán zhī 。tiān hū bǐ hé gū ，suǒ zāo jìng rú sī 。cǐ lǐ shū bú jiě ，màn chéng 《hèn fù cí 》。
jiù yǐn kuāng lú yī cǎo táng ，jīn wén xié cè yè wú huáng 。xiá yún nán juàn cóng lóng shì ，gǔ jiàn zhōng téng chū tǔ guāng 。kāi chì dìng qī guī bì luò ，zhuó yīng níng kěn wèn cāng làng 。tā shí dé yì jiāo zhī yǎng ，mò wàng cái shī jì diào xiāng 。
。
