醒世恒言·卷三十五
醒世恒言·卷三十五最新章节：下江路断偏为寄，入岭人频懒作书。不能仰面成疏放，强欲诛茅似有馀。峰抱石坪宜架阁，屋连荒垄且开畬。前途未必无知己，却较还山得自如。
落日荒郊外，风景正凄凄。离人席上起，征马路傍嘶。别酒倾壶赠，行书掩泪题。殷勤御沟水，从此各东西。
南风吹时雨，襟抱忽然开。凭轩一长谣，清句亦满怀。当年沮溺心，自觉未为乖。桑麻涧上泉，何不返故栖。帝城尘埃中，隘巷多涂泥。摆落更奚道，强颜终莫谐。规规二十载，今日始知迷。仰视天宇高，归云去难回。
所以现在司马二只要一发言，就有无数人调侃起跪蚂蚁这个梗。
每次翻一翻故事烂，人物渣的《笑傲江湖》，他的心情就会很好，写作也就更有激情。
眉列春山，眼横秋水，天涯能不魂销。况琴书落拓，蓬转萍飘。不信离家几日，才饯岁、又是花朝。花朝矣，红情寂寂，绿梦迢迢。无聊。阑干十二，曲曲倚将来，只合吹箫。奈玉箫声远，清怨偏饶。唯有多情明月，扔来伴、客馆吟瓢。应相笑，沈腰瘦去，不减推敲。
。
醒世恒言·卷三十五解读：xià jiāng lù duàn piān wéi jì ，rù lǐng rén pín lǎn zuò shū 。bú néng yǎng miàn chéng shū fàng ，qiáng yù zhū máo sì yǒu yú 。fēng bào shí píng yí jià gé ，wū lián huāng lǒng qiě kāi yú 。qián tú wèi bì wú zhī jǐ ，què jiào hái shān dé zì rú 。
luò rì huāng jiāo wài ，fēng jǐng zhèng qī qī 。lí rén xí shàng qǐ ，zhēng mǎ lù bàng sī 。bié jiǔ qīng hú zèng ，háng shū yǎn lèi tí 。yīn qín yù gōu shuǐ ，cóng cǐ gè dōng xī 。
nán fēng chuī shí yǔ ，jīn bào hū rán kāi 。píng xuān yī zhǎng yáo ，qīng jù yì mǎn huái 。dāng nián jǔ nì xīn ，zì jiào wèi wéi guāi 。sāng má jiàn shàng quán ，hé bú fǎn gù qī 。dì chéng chén āi zhōng ，ài xiàng duō tú ní 。bǎi luò gèng xī dào ，qiáng yán zhōng mò xié 。guī guī èr shí zǎi ，jīn rì shǐ zhī mí 。yǎng shì tiān yǔ gāo ，guī yún qù nán huí 。
suǒ yǐ xiàn zài sī mǎ èr zhī yào yī fā yán ，jiù yǒu wú shù rén diào kǎn qǐ guì mǎ yǐ zhè gè gěng 。
měi cì fān yī fān gù shì làn ，rén wù zhā de 《xiào ào jiāng hú 》，tā de xīn qíng jiù huì hěn hǎo ，xiě zuò yě jiù gèng yǒu jī qíng 。
méi liè chūn shān ，yǎn héng qiū shuǐ ，tiān yá néng bú hún xiāo 。kuàng qín shū luò tuò ，péng zhuǎn píng piāo 。bú xìn lí jiā jǐ rì ，cái jiàn suì 、yòu shì huā cháo 。huā cháo yǐ ，hóng qíng jì jì ，lǜ mèng tiáo tiáo 。wú liáo 。lán gàn shí èr ，qǔ qǔ yǐ jiāng lái ，zhī hé chuī xiāo 。nài yù xiāo shēng yuǎn ，qīng yuàn piān ráo 。wéi yǒu duō qíng míng yuè ，rēng lái bàn 、kè guǎn yín piáo 。yīng xiàng xiào ，shěn yāo shòu qù ，bú jiǎn tuī qiāo 。
。
