登高
登高最新章节：之前巡抚大宴诸位考官交待过了，几十个考官，只有一个考官没来，谁知……这次文长的卷子，偏偏就赶到了那位考官手底下……杨长帆不禁叹道：这是天煞孤星啊。
闻昔宁馨儿，如马千里驰。或秀如芝兰，或如饤坐梨。居易生七月，已能指无之。又比令狐楚，五岁善属辞。是皆非偶尔，阴有造物司。吾党正气旺，杨泣墨子悲。谁知世变极，所见及所期。卓哉子张子，不问今何时。种德以种子，愈出而愈奇。元方既及冠，可宝已不赀。经史日研精，甚于渴与饥。百发当百中，善射如由基。亦曰厚自积，王魏不仕隋。再索又得儿，照室光陆离。今朝岁一周，岐嶷傲娥羲。丛珍试初步，动觉应矩规。粲粲文在手，炯炯白在眉。但喜家传昌，浮机岂终危。宙宇一开泰，扶植须人为。在外寄藩屏，在朝资栋仪。虽当保抱中，方来事可龟。风埃自澒洞，庭阶且燕熙。眼底双凤雏，笑唾燕雀卑。而况表独立，硬脊非韦脂。观志既有人，一脉如抽丝。作室必肯堂，何患不塈茨。此事真庆事，他事非所怡。我老拙已固，无能说项斯。来诗走风樯，难用蠡管窥。趁笔聊示耳，深愧无精思。
蓬山此去无多路，青鸟殷勤为探看。(蓬山 一作：蓬莱)
这首诗是陈启原来那个时空，席慕蓉女士写给自然界的一首情诗，诗人在一段匆匆旅程中遇见了一棵开花的树，心灵前所未有的触动，为树发声，于是便有了这首《一棵开花的树》。
然而这一刻，一个弱冠少年，却能这般壮怀激烈，侃侃而言，表现出的胆识气度让人为之拜服。
他却忽然转了性子一样，总是好脾气的笑。
。
登高解读：zhī qián xún fǔ dà yàn zhū wèi kǎo guān jiāo dài guò le ，jǐ shí gè kǎo guān ，zhī yǒu yī gè kǎo guān méi lái ，shuí zhī ……zhè cì wén zhǎng de juàn zǐ ，piān piān jiù gǎn dào le nà wèi kǎo guān shǒu dǐ xià ……yáng zhǎng fān bú jìn tàn dào ：zhè shì tiān shà gū xīng ā 。
wén xī níng xīn ér ，rú mǎ qiān lǐ chí 。huò xiù rú zhī lán ，huò rú dìng zuò lí 。jū yì shēng qī yuè ，yǐ néng zhǐ wú zhī 。yòu bǐ lìng hú chǔ ，wǔ suì shàn shǔ cí 。shì jiē fēi ǒu ěr ，yīn yǒu zào wù sī 。wú dǎng zhèng qì wàng ，yáng qì mò zǐ bēi 。shuí zhī shì biàn jí ，suǒ jiàn jí suǒ qī 。zhuó zāi zǐ zhāng zǐ ，bú wèn jīn hé shí 。zhǒng dé yǐ zhǒng zǐ ，yù chū ér yù qí 。yuán fāng jì jí guàn ，kě bǎo yǐ bú zī 。jīng shǐ rì yán jīng ，shèn yú kě yǔ jī 。bǎi fā dāng bǎi zhōng ，shàn shè rú yóu jī 。yì yuē hòu zì jī ，wáng wèi bú shì suí 。zài suǒ yòu dé ér ，zhào shì guāng lù lí 。jīn cháo suì yī zhōu ，qí yí ào é xī 。cóng zhēn shì chū bù ，dòng jiào yīng jǔ guī 。càn càn wén zài shǒu ，jiǒng jiǒng bái zài méi 。dàn xǐ jiā chuán chāng ，fú jī qǐ zhōng wēi 。zhòu yǔ yī kāi tài ，fú zhí xū rén wéi 。zài wài jì fān píng ，zài cháo zī dòng yí 。suī dāng bǎo bào zhōng ，fāng lái shì kě guī 。fēng āi zì hòng dòng ，tíng jiē qiě yàn xī 。yǎn dǐ shuāng fèng chú ，xiào tuò yàn què bēi 。ér kuàng biǎo dú lì ，yìng jǐ fēi wéi zhī 。guān zhì jì yǒu rén ，yī mò rú chōu sī 。zuò shì bì kěn táng ，hé huàn bú xì cí 。cǐ shì zhēn qìng shì ，tā shì fēi suǒ yí 。wǒ lǎo zhuō yǐ gù ，wú néng shuō xiàng sī 。lái shī zǒu fēng qiáng ，nán yòng lí guǎn kuī 。chèn bǐ liáo shì ěr ，shēn kuì wú jīng sī 。
péng shān cǐ qù wú duō lù ，qīng niǎo yīn qín wéi tàn kàn 。(péng shān yī zuò ：péng lái )
zhè shǒu shī shì chén qǐ yuán lái nà gè shí kōng ，xí mù róng nǚ shì xiě gěi zì rán jiè de yī shǒu qíng shī ，shī rén zài yī duàn cōng cōng lǚ chéng zhōng yù jiàn le yī kē kāi huā de shù ，xīn líng qián suǒ wèi yǒu de chù dòng ，wéi shù fā shēng ，yú shì biàn yǒu le zhè shǒu 《yī kē kāi huā de shù 》。
rán ér zhè yī kè ，yī gè ruò guàn shǎo nián ，què néng zhè bān zhuàng huái jī liè ，kǎn kǎn ér yán ，biǎo xiàn chū de dǎn shí qì dù ràng rén wéi zhī bài fú 。
tā què hū rán zhuǎn le xìng zǐ yī yàng ，zǒng shì hǎo pí qì de xiào 。
。
