柳毅传
柳毅传最新章节：造化村谁手，君来聊解颜。欲游天上路，先破鬼门关。祸福行藏内，高低方寸间。毫芒差错处，过犯重如山。
卧病经旬一榻空，起来高阁见秋风。苍茫野色浮天外，狼藉霜痕落镜中。满地江湖愁托足，何时淮蔡却收功。浮云奄忽行销灭，双目依然送断鸿。
天意微欲落，山情漠与参。繁云低岫白，青霭入溪蓝。漾楫幽峰麓，波翻绿影涵。窈森别有界，委蛇纵所探。
这本是不可能做出的举动，因为在这个过程中阵型完全被打乱，毫无疑问会被对方火炮轰烂。
不敢质疑权威，不敢客观自主，怕会……久而久之，这样形成的性格与科举考试范围的书经融为一体，铸就了如今大明的这一代儒生。
衲衣线粗心似月，自把短锄锄榾柮。青石溪边踏叶行，数片云随两眉雪。山童貌顽名乞乞，放火烧畬采崖蜜。担头何物带山香，一箩白蕈一箩栗。
闲来垂钓碧溪上，忽复乘舟梦日边。
尘涩鳌钩公子恨，风吹马耳谪仙愁。皇天老眼成人晚，今日男儿得志秋。官样文章堆笔底，世情风色候江头。主司不是冬烘物，五色迷人莫浪忧。
。
柳毅传解读：zào huà cūn shuí shǒu ，jun1 lái liáo jiě yán 。yù yóu tiān shàng lù ，xiān pò guǐ mén guān 。huò fú háng cáng nèi ，gāo dī fāng cùn jiān 。háo máng chà cuò chù ，guò fàn zhòng rú shān 。
wò bìng jīng xún yī tà kōng ，qǐ lái gāo gé jiàn qiū fēng 。cāng máng yě sè fú tiān wài ，láng jiè shuāng hén luò jìng zhōng 。mǎn dì jiāng hú chóu tuō zú ，hé shí huái cài què shōu gōng 。fú yún yǎn hū háng xiāo miè ，shuāng mù yī rán sòng duàn hóng 。
tiān yì wēi yù luò ，shān qíng mò yǔ cān 。fán yún dī xiù bái ，qīng ǎi rù xī lán 。yàng jí yōu fēng lù ，bō fān lǜ yǐng hán 。yǎo sēn bié yǒu jiè ，wěi shé zòng suǒ tàn 。
zhè běn shì bú kě néng zuò chū de jǔ dòng ，yīn wéi zài zhè gè guò chéng zhōng zhèn xíng wán quán bèi dǎ luàn ，háo wú yí wèn huì bèi duì fāng huǒ pào hōng làn 。
bú gǎn zhì yí quán wēi ，bú gǎn kè guān zì zhǔ ，pà huì ……jiǔ ér jiǔ zhī ，zhè yàng xíng chéng de xìng gé yǔ kē jǔ kǎo shì fàn wéi de shū jīng róng wéi yī tǐ ，zhù jiù le rú jīn dà míng de zhè yī dài rú shēng 。
nà yī xiàn cū xīn sì yuè ，zì bǎ duǎn chú chú gǔ duò 。qīng shí xī biān tà yè háng ，shù piàn yún suí liǎng méi xuě 。shān tóng mào wán míng qǐ qǐ ，fàng huǒ shāo yú cǎi yá mì 。dān tóu hé wù dài shān xiāng ，yī luó bái xùn yī luó lì 。
xián lái chuí diào bì xī shàng ，hū fù chéng zhōu mèng rì biān 。
chén sè áo gōu gōng zǐ hèn ，fēng chuī mǎ ěr zhé xiān chóu 。huáng tiān lǎo yǎn chéng rén wǎn ，jīn rì nán ér dé zhì qiū 。guān yàng wén zhāng duī bǐ dǐ ，shì qíng fēng sè hòu jiāng tóu 。zhǔ sī bú shì dōng hōng wù ，wǔ sè mí rén mò làng yōu 。
。
