七律·冬云
七律·冬云最新章节：本来荒唐的举动，无望的目标，突然变得现实起来，就像面前的南京城一样现实。
默默辞里闾，漫漫即长路。长路渺何许，寂历秋江树。江行日逾迈，虚觉晨昏度。中坐愁暗生，欲遣不可去。吁嗟风木哀，侧塞牛衣故。失怙独何辜，不天谁与诉。暧彼重泉下，幽阴永朝暮。悄然孤怀深，遂矣沈忧痼。众雏环我啼，顾之泪如注。娇嗔不肯卧，欲怒未忍忤。栖鸦起寒光，假寐旋自寤。伤哉两大间，抚事若流寓。
天涯除客子，何者却飘蓬。病待微阳起，诗怜小至穷。峰阴分鬼火，溪北断渔筒。闷坐梅花下，吹来酿雪风。
善得于心皆实有，本根植立已无亏。美而且大并神圣，熟后工夫出不期。
千里风烟引太行，诸天晴色入传觞。茱萸汉殿逢秋序，砧杵人家下夕阳。青草未销城上垒，丹枫不待雁前霜。谁怜怅望东篱客，得似龙山发兴狂。
十载不登江上寺，旧栽松树拂云长。非因避俗来空刹，正爱谈玄坐石床。幡外日移双塔影，麈边风递杂花香。问僧谁作兹山偈，犹是前朝苏雪堂。
。
七律·冬云解读：běn lái huāng táng de jǔ dòng ，wú wàng de mù biāo ，tū rán biàn dé xiàn shí qǐ lái ，jiù xiàng miàn qián de nán jīng chéng yī yàng xiàn shí 。
mò mò cí lǐ lǘ ，màn màn jí zhǎng lù 。zhǎng lù miǎo hé xǔ ，jì lì qiū jiāng shù 。jiāng háng rì yú mài ，xū jiào chén hūn dù 。zhōng zuò chóu àn shēng ，yù qiǎn bú kě qù 。yù jiē fēng mù āi ，cè sāi niú yī gù 。shī hù dú hé gū ，bú tiān shuí yǔ sù 。ài bǐ zhòng quán xià ，yōu yīn yǒng cháo mù 。qiāo rán gū huái shēn ，suí yǐ shěn yōu gù 。zhòng chú huán wǒ tí ，gù zhī lèi rú zhù 。jiāo chēn bú kěn wò ，yù nù wèi rěn wǔ 。qī yā qǐ hán guāng ，jiǎ mèi xuán zì wù 。shāng zāi liǎng dà jiān ，fǔ shì ruò liú yù 。
tiān yá chú kè zǐ ，hé zhě què piāo péng 。bìng dài wēi yáng qǐ ，shī lián xiǎo zhì qióng 。fēng yīn fèn guǐ huǒ ，xī běi duàn yú tǒng 。mèn zuò méi huā xià ，chuī lái niàng xuě fēng 。
shàn dé yú xīn jiē shí yǒu ，běn gēn zhí lì yǐ wú kuī 。měi ér qiě dà bìng shén shèng ，shú hòu gōng fū chū bú qī 。
qiān lǐ fēng yān yǐn tài háng ，zhū tiān qíng sè rù chuán shāng 。zhū yú hàn diàn féng qiū xù ，zhēn chǔ rén jiā xià xī yáng 。qīng cǎo wèi xiāo chéng shàng lěi ，dān fēng bú dài yàn qián shuāng 。shuí lián chàng wàng dōng lí kè ，dé sì lóng shān fā xìng kuáng 。
shí zǎi bú dēng jiāng shàng sì ，jiù zāi sōng shù fú yún zhǎng 。fēi yīn bì sú lái kōng shā ，zhèng ài tán xuán zuò shí chuáng 。fān wài rì yí shuāng tǎ yǐng ，zhǔ biān fēng dì zá huā xiāng 。wèn sēng shuí zuò zī shān jì ，yóu shì qián cháo sū xuě táng 。
。
