破窑赋 / 寒窑赋 / 劝世章
破窑赋 / 寒窑赋 / 劝世章最新章节：堆土渐高山意出，终南移入户庭间。玉峰蓝水应惆怅，恐见新山望旧山。
公孙匡便对梅子寒道：这个，就请梅大人去查抄好了。
也不知他和魏大哥他们受伤没有。
好险控制住了，提醒自己不可失态，以免引起他们怀疑，暴露了身份，且看香儿如何应对，再做打算不迟。
已落无边木，犹诛不尽茅。沙逃迎远景，风力闹寒稍。牧处高低路，渔时远近郊。竹篱茅舍外，门闭可推敲。
风顺风横总欲乘，传呼虽数不余应。去程渺渺湖边草，宿伴悠悠水上罾。
昔日子过我，欢笑无与伦。今日我过子，气结不得伸。生死既异趣，人鬼亦殊因。谁能无怛化，宅心栖元神。功名尽黄土，富贵同飙尘。所以旷达流，行乐须及春。已往不可作，来者将代新。怜子更无嗣，兼少骨肉亲。遗稿渐零落，心血谁为珍。弱弟未成立，一棺徒逡巡。嗒焉丧厥偶，登堂念德邻。音容邈何许，对面如越秦。曷不忍须臾，竟尔反其真。倏忽遗世想，先我成古人。我来岁云暮，吁嗟骨已陈。前路正茫黑，况于忧患频。旦夕岂自保，日月驰两轮。毋为形所役，悠哉谢劳薪。
。
破窑赋 / 寒窑赋 / 劝世章解读：duī tǔ jiàn gāo shān yì chū ，zhōng nán yí rù hù tíng jiān 。yù fēng lán shuǐ yīng chóu chàng ，kǒng jiàn xīn shān wàng jiù shān 。
gōng sūn kuāng biàn duì méi zǐ hán dào ：zhè gè ，jiù qǐng méi dà rén qù chá chāo hǎo le 。
yě bú zhī tā hé wèi dà gē tā men shòu shāng méi yǒu 。
hǎo xiǎn kòng zhì zhù le ，tí xǐng zì jǐ bú kě shī tài ，yǐ miǎn yǐn qǐ tā men huái yí ，bào lù le shēn fèn ，qiě kàn xiāng ér rú hé yīng duì ，zài zuò dǎ suàn bú chí 。
yǐ luò wú biān mù ，yóu zhū bú jìn máo 。shā táo yíng yuǎn jǐng ，fēng lì nào hán shāo 。mù chù gāo dī lù ，yú shí yuǎn jìn jiāo 。zhú lí máo shě wài ，mén bì kě tuī qiāo 。
fēng shùn fēng héng zǒng yù chéng ，chuán hū suī shù bú yú yīng 。qù chéng miǎo miǎo hú biān cǎo ，xiǔ bàn yōu yōu shuǐ shàng zēng 。
xī rì zǐ guò wǒ ，huān xiào wú yǔ lún 。jīn rì wǒ guò zǐ ，qì jié bú dé shēn 。shēng sǐ jì yì qù ，rén guǐ yì shū yīn 。shuí néng wú dá huà ，zhái xīn qī yuán shén 。gōng míng jìn huáng tǔ ，fù guì tóng biāo chén 。suǒ yǐ kuàng dá liú ，háng lè xū jí chūn 。yǐ wǎng bú kě zuò ，lái zhě jiāng dài xīn 。lián zǐ gèng wú sì ，jiān shǎo gǔ ròu qīn 。yí gǎo jiàn líng luò ，xīn xuè shuí wéi zhēn 。ruò dì wèi chéng lì ，yī guān tú qūn xún 。dā yān sàng jué ǒu ，dēng táng niàn dé lín 。yīn róng miǎo hé xǔ ，duì miàn rú yuè qín 。hé bú rěn xū yú ，jìng ěr fǎn qí zhēn 。shū hū yí shì xiǎng ，xiān wǒ chéng gǔ rén 。wǒ lái suì yún mù ，yù jiē gǔ yǐ chén 。qián lù zhèng máng hēi ，kuàng yú yōu huàn pín 。dàn xī qǐ zì bǎo ，rì yuè chí liǎng lún 。wú wéi xíng suǒ yì ，yōu zāi xiè láo xīn 。
。
