安贫
安贫最新章节：巉岩万仞渺云端，纵屐凭陵天半看。似有昆崙衣羽客，欲寻东岳洗头盘。行行悬壁跻峰易，去去迷烟出路难。衣履翩然空里举，疑君拾得玉琅玕。
芦苇丛中泊钓舟，月明如水满天秋。江湖梦稳渔家乐，不羡人间万户侯。
令弟佐宣城，赠余琴谿鹤。谓言天涯雪，忽向窗前落。白玉为毛衣，黄金不肯博。背风振六翮，对舞临山阁。顾我如有情，长鸣似相托。何当驾此物，与尔腾寥廓。
中兴圣人重文墨，取士耻循旧资格。上书召对无奇才，储贤有馆空自开。庭试诸生本故事，亲拔明经称萃士。木天教习随庶常，梧垣径授宠莫当。传闻馆课兼风雅，可怜萃士无知者！羽书已报东吴失，萃士初学调音律。为语萃士学勿迟，关外需君退虏诗！
陈启和夏林商议道。
行殿峨峨出绿槐，琳房芝阙耸崔嵬。管弦飘落人间去，幢节疑从天上来。基业百年传圣子，黔黎四纪乐春台。孤臣不得同鍼虎，未死心先冷若灰。
葫芦听见秦淼出声，就知道不妙，拦阻不及，终被羞辱。
。
安贫解读：chán yán wàn rèn miǎo yún duān ，zòng jī píng líng tiān bàn kàn 。sì yǒu kūn lún yī yǔ kè ，yù xún dōng yuè xǐ tóu pán 。háng háng xuán bì jī fēng yì ，qù qù mí yān chū lù nán 。yī lǚ piān rán kōng lǐ jǔ ，yí jun1 shí dé yù láng gān 。
lú wěi cóng zhōng bó diào zhōu ，yuè míng rú shuǐ mǎn tiān qiū 。jiāng hú mèng wěn yú jiā lè ，bú xiàn rén jiān wàn hù hóu 。
lìng dì zuǒ xuān chéng ，zèng yú qín jī hè 。wèi yán tiān yá xuě ，hū xiàng chuāng qián luò 。bái yù wéi máo yī ，huáng jīn bú kěn bó 。bèi fēng zhèn liù hé ，duì wǔ lín shān gé 。gù wǒ rú yǒu qíng ，zhǎng míng sì xiàng tuō 。hé dāng jià cǐ wù ，yǔ ěr téng liáo kuò 。
zhōng xìng shèng rén zhòng wén mò ，qǔ shì chǐ xún jiù zī gé 。shàng shū zhào duì wú qí cái ，chǔ xián yǒu guǎn kōng zì kāi 。tíng shì zhū shēng běn gù shì ，qīn bá míng jīng chēng cuì shì 。mù tiān jiāo xí suí shù cháng ，wú yuán jìng shòu chǒng mò dāng 。chuán wén guǎn kè jiān fēng yǎ ，kě lián cuì shì wú zhī zhě ！yǔ shū yǐ bào dōng wú shī ，cuì shì chū xué diào yīn lǜ 。wéi yǔ cuì shì xué wù chí ，guān wài xū jun1 tuì lǔ shī ！
chén qǐ hé xià lín shāng yì dào 。
háng diàn é é chū lǜ huái ，lín fáng zhī què sǒng cuī wéi 。guǎn xián piāo luò rén jiān qù ，zhuàng jiē yí cóng tiān shàng lái 。jī yè bǎi nián chuán shèng zǐ ，qián lí sì jì lè chūn tái 。gū chén bú dé tóng qián hǔ ，wèi sǐ xīn xiān lěng ruò huī 。
hú lú tīng jiàn qín miǎo chū shēng ，jiù zhī dào bú miào ，lán zǔ bú jí ，zhōng bèi xiū rǔ 。
。
