淮南子·说林训
淮南子·说林训最新章节：迢迢来极塞，连阙谓风吹。禅客呵金锡，征人擘冻旗。细填虫穴满，重压鹤巢欹。有影晴飘野，无声夜落池。正繁秦甸暖，渐厚楚宫饥。冻挹分泉涩，光凝二阁痴。踏遗兰署迹，听起石门思。用表丰年瑞，无令扫玉墀。
一夕梵唱一夕秋，一叶轻舟一叶愁。千寻碧湖千寻酒，丝竹慢，唱不休，红颜总是归尘垢。听钟十年后，隔雨看小楼，却叫人怎生回头？
她说着指向站在窗口的黎章，惊得他差点被自己口水呛死。
相对两衰翁。身似枯蓬。分飞吹聚谢天风。零落交游无一个，五十年中。生客语藏锋。不答阳聋。心期难话与儿童。其结庵招猿鹤侣，烟锁云封。
名山几载避尘氛，玄鹤青松得共群。载酒每邀乌利子，题诗常对紫云君。著书未遂藏山麓，丛桂犹怜护岭云。他日结庐还此地，草堂休勒稚圭文。
人言韩孟才相高，欲将诗骨追诗涛。可怜寒谷瘦不毛。青高倚松亦浪语，遂令后世称同曹。
。
淮南子·说林训解读：tiáo tiáo lái jí sāi ，lián què wèi fēng chuī 。chán kè hē jīn xī ，zhēng rén bò dòng qí 。xì tián chóng xué mǎn ，zhòng yā hè cháo yī 。yǒu yǐng qíng piāo yě ，wú shēng yè luò chí 。zhèng fán qín diàn nuǎn ，jiàn hòu chǔ gōng jī 。dòng yì fèn quán sè ，guāng níng èr gé chī 。tà yí lán shǔ jì ，tīng qǐ shí mén sī 。yòng biǎo fēng nián ruì ，wú lìng sǎo yù chí 。
yī xī fàn chàng yī xī qiū ，yī yè qīng zhōu yī yè chóu 。qiān xún bì hú qiān xún jiǔ ，sī zhú màn ，chàng bú xiū ，hóng yán zǒng shì guī chén gòu 。tīng zhōng shí nián hòu ，gé yǔ kàn xiǎo lóu ，què jiào rén zěn shēng huí tóu ？
tā shuō zhe zhǐ xiàng zhàn zài chuāng kǒu de lí zhāng ，jīng dé tā chà diǎn bèi zì jǐ kǒu shuǐ qiàng sǐ 。
xiàng duì liǎng shuāi wēng 。shēn sì kū péng 。fèn fēi chuī jù xiè tiān fēng 。líng luò jiāo yóu wú yī gè ，wǔ shí nián zhōng 。shēng kè yǔ cáng fēng 。bú dá yáng lóng 。xīn qī nán huà yǔ ér tóng 。qí jié ān zhāo yuán hè lǚ ，yān suǒ yún fēng 。
míng shān jǐ zǎi bì chén fēn ，xuán hè qīng sōng dé gòng qún 。zǎi jiǔ měi yāo wū lì zǐ ，tí shī cháng duì zǐ yún jun1 。zhe shū wèi suí cáng shān lù ，cóng guì yóu lián hù lǐng yún 。tā rì jié lú hái cǐ dì ，cǎo táng xiū lè zhì guī wén 。
rén yán hán mèng cái xiàng gāo ，yù jiāng shī gǔ zhuī shī tāo 。kě lián hán gǔ shòu bú máo 。qīng gāo yǐ sōng yì làng yǔ ，suí lìng hòu shì chēng tóng cáo 。
。
