醒世恒言·卷十六
醒世恒言·卷十六最新章节：但是现在，《佛本是道》小说中，添加了巫这个设定，把《山海经》《淮南子》。
过雨重云，滋菭小阁。倦怀无托。欲作中秋，青天閟蟾魄。谁将令节，还报与，幽人知觉？山角。丛桂晚风，度秋香帘箔。微霜乍落。催发无情，连宵缀红萼。商量仙子绰约，缓飘却。好与岁寒相守，不管蛩声哀乐。任崄巇山路，料理一双芒屩。
石榴花谢了，正荷叶、盖平池。试玛瑙杯深，琅玕簟冷，临水帘帷。知他故人甚处，晚霞明、断浦柳枝垂。唯有松风水月，向人长似当时。依依。望断水穷，云起处、是天涯。奈燕子楼高，江南梦断，虚费相思。新愁暗生旧恨，更流萤、弄月入纱衣。除却幽花软草，此情未许人知。
积露寒沙一霎收，天恩如水向东流。愁心吹入关门尽，一片残云也不留。
淮南倒屣尽贤宾，纶阁今称老舍人。潦倒青春长似醉，交游白首每如新。一椽托足终何处，四海知髯故绝伦。惟有诗情浑不减，独吟今夕莫伤神。
内外都无隔，帷屏不复张。夜眠兼客坐，同在火炉床。
他希望以马尼拉经度为界，让我们承认他在东南亚的地位。
。
醒世恒言·卷十六解读：dàn shì xiàn zài ，《fó běn shì dào 》xiǎo shuō zhōng ，tiān jiā le wū zhè gè shè dìng ，bǎ 《shān hǎi jīng 》《huái nán zǐ 》。
guò yǔ zhòng yún ，zī tái xiǎo gé 。juàn huái wú tuō 。yù zuò zhōng qiū ，qīng tiān bì chán pò 。shuí jiāng lìng jiē ，hái bào yǔ ，yōu rén zhī jiào ？shān jiǎo 。cóng guì wǎn fēng ，dù qiū xiāng lián bó 。wēi shuāng zhà luò 。cuī fā wú qíng ，lián xiāo zhuì hóng è 。shāng liàng xiān zǐ chāo yuē ，huǎn piāo què 。hǎo yǔ suì hán xiàng shǒu ，bú guǎn qióng shēng āi lè 。rèn yǎn xī shān lù ，liào lǐ yī shuāng máng juē 。
shí liú huā xiè le ，zhèng hé yè 、gài píng chí 。shì mǎ nǎo bēi shēn ，láng gān diàn lěng ，lín shuǐ lián wéi 。zhī tā gù rén shèn chù ，wǎn xiá míng 、duàn pǔ liǔ zhī chuí 。wéi yǒu sōng fēng shuǐ yuè ，xiàng rén zhǎng sì dāng shí 。yī yī 。wàng duàn shuǐ qióng ，yún qǐ chù 、shì tiān yá 。nài yàn zǐ lóu gāo ，jiāng nán mèng duàn ，xū fèi xiàng sī 。xīn chóu àn shēng jiù hèn ，gèng liú yíng 、nòng yuè rù shā yī 。chú què yōu huā ruǎn cǎo ，cǐ qíng wèi xǔ rén zhī 。
jī lù hán shā yī shà shōu ，tiān ēn rú shuǐ xiàng dōng liú 。chóu xīn chuī rù guān mén jìn ，yī piàn cán yún yě bú liú 。
huái nán dǎo xǐ jìn xián bīn ，lún gé jīn chēng lǎo shě rén 。liáo dǎo qīng chūn zhǎng sì zuì ，jiāo yóu bái shǒu měi rú xīn 。yī chuán tuō zú zhōng hé chù ，sì hǎi zhī rán gù jué lún 。wéi yǒu shī qíng hún bú jiǎn ，dú yín jīn xī mò shāng shén 。
nèi wài dōu wú gé ，wéi píng bú fù zhāng 。yè mián jiān kè zuò ，tóng zài huǒ lú chuáng 。
tā xī wàng yǐ mǎ ní lā jīng dù wéi jiè ，ràng wǒ men chéng rèn tā zài dōng nán yà de dì wèi 。
。
