寒地百姓吟（为郑相其年居河南畿内百姓大蒙矜恤）
寒地百姓吟（为郑相其年居河南畿内百姓大蒙矜恤）最新章节：此地繁华已饱闻，却来怀古独情殷。湖心倒浸梁朝寺，峰顶常含宋代云。夹岸楼台还匼匝，四时箫鼓自纷纭。卯山宫阙荒烟里，只有疏钟送夕曛。
海岸西头湖水东，他年蓑笠拟从公。钓沙碧海群鸥借，樵径青云一鸟通。席有春阳堪坐雪，门垂五柳好吟风。于今犹是天涯梦，怅望青霄月色同。
吏退焚香百虑空，静闻虫响度帘栊。江头一尺稻花雨，窗外三更蕉叶风。日日老添明镜里，家家凉入短檠中。简编灯火平生事，雪白眵昏奈此翁。
林公公见皇帝没怪他，慌忙一气呵成，将下面的事都说了。
问讯东郊，尺五城阴，名园乍开。甚药栏绕处，未移湘竹，花源寻后，不数江梅。一种风流，先春占了，社酒旗边红杏媒。丝丝里，见亭亭楼榭，曲曲池台。此中肯放徘徊，便随意逍遥石径苔。看拖条筇杖，玉阶催去，穿双笱屐，瑶圃才回。多少骚人，孙弘座上，吟尽江豪吐凤才。飞绵好，待夔龙携手，捲过尘埃。
胡钧一把扯住她胳膊，对着远山丛林中星星点点移动的人影道：咱们就这么大大方方地找过去。
。
寒地百姓吟（为郑相其年居河南畿内百姓大蒙矜恤）解读：cǐ dì fán huá yǐ bǎo wén ，què lái huái gǔ dú qíng yīn 。hú xīn dǎo jìn liáng cháo sì ，fēng dǐng cháng hán sòng dài yún 。jiá àn lóu tái hái ē zā ，sì shí xiāo gǔ zì fēn yún 。mǎo shān gōng què huāng yān lǐ ，zhī yǒu shū zhōng sòng xī xūn 。
hǎi àn xī tóu hú shuǐ dōng ，tā nián suō lì nǐ cóng gōng 。diào shā bì hǎi qún ōu jiè ，qiáo jìng qīng yún yī niǎo tōng 。xí yǒu chūn yáng kān zuò xuě ，mén chuí wǔ liǔ hǎo yín fēng 。yú jīn yóu shì tiān yá mèng ，chàng wàng qīng xiāo yuè sè tóng 。
lì tuì fén xiāng bǎi lǜ kōng ，jìng wén chóng xiǎng dù lián lóng 。jiāng tóu yī chǐ dào huā yǔ ，chuāng wài sān gèng jiāo yè fēng 。rì rì lǎo tiān míng jìng lǐ ，jiā jiā liáng rù duǎn qíng zhōng 。jiǎn biān dēng huǒ píng shēng shì ，xuě bái chī hūn nài cǐ wēng 。
lín gōng gōng jiàn huáng dì méi guài tā ，huāng máng yī qì hē chéng ，jiāng xià miàn de shì dōu shuō le 。
wèn xùn dōng jiāo ，chǐ wǔ chéng yīn ，míng yuán zhà kāi 。shèn yào lán rào chù ，wèi yí xiāng zhú ，huā yuán xún hòu ，bú shù jiāng méi 。yī zhǒng fēng liú ，xiān chūn zhàn le ，shè jiǔ qí biān hóng xìng méi 。sī sī lǐ ，jiàn tíng tíng lóu xiè ，qǔ qǔ chí tái 。cǐ zhōng kěn fàng pái huái ，biàn suí yì xiāo yáo shí jìng tái 。kàn tuō tiáo qióng zhàng ，yù jiē cuī qù ，chuān shuāng gǒu jī ，yáo pǔ cái huí 。duō shǎo sāo rén ，sūn hóng zuò shàng ，yín jìn jiāng háo tǔ fèng cái 。fēi mián hǎo ，dài kuí lóng xié shǒu ，juǎn guò chén āi 。
hú jun1 yī bǎ chě zhù tā gē bó ，duì zhe yuǎn shān cóng lín zhōng xīng xīng diǎn diǎn yí dòng de rén yǐng dào ：zán men jiù zhè me dà dà fāng fāng dì zhǎo guò qù 。
。
