仙人篇
仙人篇最新章节：天生我材必有用，千金散尽还复来。
此地繁华已饱闻，却来怀古独情殷。湖心倒浸梁朝寺，峰顶常含宋代云。夹岸楼台还匼匝，四时箫鼓自纷纭。卯山宫阙荒烟里，只有疏钟送夕曛。
南灵王嗤笑道：可他也胆小。
亭亭独立对西风，不比凌波坠粉红。莫道莲花最高洁，清香合与晚香同。
淮南倒屣尽贤宾，纶阁今称老舍人。潦倒青春长似醉，交游白首每如新。一椽托足终何处，四海知髯故绝伦。惟有诗情浑不减，独吟今夕莫伤神。
苏公堤畔采莲船，蘸碧楼台动管弦。山色湖光宛如昔，心情不似十年前。
板栗却不耐烦了，正要让她出去，只见小葱身着玫红暗花蝶纹云锦对襟裙袄，牙白裙子，披一件紫红斗篷，袅袅走进东厢。
。
仙人篇解读：tiān shēng wǒ cái bì yǒu yòng ，qiān jīn sàn jìn hái fù lái 。
cǐ dì fán huá yǐ bǎo wén ，què lái huái gǔ dú qíng yīn 。hú xīn dǎo jìn liáng cháo sì ，fēng dǐng cháng hán sòng dài yún 。jiá àn lóu tái hái ē zā ，sì shí xiāo gǔ zì fēn yún 。mǎo shān gōng què huāng yān lǐ ，zhī yǒu shū zhōng sòng xī xūn 。
nán líng wáng chī xiào dào ：kě tā yě dǎn xiǎo 。
tíng tíng dú lì duì xī fēng ，bú bǐ líng bō zhuì fěn hóng 。mò dào lián huā zuì gāo jié ，qīng xiāng hé yǔ wǎn xiāng tóng 。
huái nán dǎo xǐ jìn xián bīn ，lún gé jīn chēng lǎo shě rén 。liáo dǎo qīng chūn zhǎng sì zuì ，jiāo yóu bái shǒu měi rú xīn 。yī chuán tuō zú zhōng hé chù ，sì hǎi zhī rán gù jué lún 。wéi yǒu shī qíng hún bú jiǎn ，dú yín jīn xī mò shāng shén 。
sū gōng dī pàn cǎi lián chuán ，zhàn bì lóu tái dòng guǎn xián 。shān sè hú guāng wǎn rú xī ，xīn qíng bú sì shí nián qián 。
bǎn lì què bú nài fán le ，zhèng yào ràng tā chū qù ，zhī jiàn xiǎo cōng shēn zhe méi hóng àn huā dié wén yún jǐn duì jīn qún ǎo ，yá bái qún zǐ ，pī yī jiàn zǐ hóng dòu péng ，niǎo niǎo zǒu jìn dōng xiāng 。
。
