柳毅传
柳毅传最新章节：对景不妨头白，逢春且放眉开。莫教闲事恼心怀。容忍些儿何碍。尘土难寻道侣，山林应属奇才。朱衣翠袖两边排。不似柴门自在。
这二位是令媛？何不引见一番？秦枫淡淡地说道：小户儿女，胆小的很，见不得生人，恐冲撞了贵客，反而不美。
板桥断后无复春，蒲荒柳秃波粼粼。依稀一片昔时月，来照鸳鸯不照人。
暖露滋瑶草，轻飚动碧篁。龙蟠知岁月，鹤唳识风霜。凿谷通仙径，穿岩辟洞房。回看城阙近，禁树晚苍苍。
灵禽不世下，刻像成羽翼。但类醴泉饮，岂复高梧息。似有飞鸣心，六合定何适。
锦缆黄河忆共来，辉煌袍笏下蓬莱。风流暂借莲花幕，意气频呼竹叶杯。海上昼游还越郡，天涯春色遍秦台。双驺倘憩齐云石，为扫题名旧绿苔。
众将军一愣，接着轰然议论起来。
。
柳毅传解读：duì jǐng bú fáng tóu bái ，féng chūn qiě fàng méi kāi 。mò jiāo xián shì nǎo xīn huái 。róng rěn xiē ér hé ài 。chén tǔ nán xún dào lǚ ，shān lín yīng shǔ qí cái 。zhū yī cuì xiù liǎng biān pái 。bú sì chái mén zì zài 。
zhè èr wèi shì lìng yuán ？hé bú yǐn jiàn yī fān ？qín fēng dàn dàn dì shuō dào ：xiǎo hù ér nǚ ，dǎn xiǎo de hěn ，jiàn bú dé shēng rén ，kǒng chōng zhuàng le guì kè ，fǎn ér bú měi 。
bǎn qiáo duàn hòu wú fù chūn ，pú huāng liǔ tū bō lín lín 。yī xī yī piàn xī shí yuè ，lái zhào yuān yāng bú zhào rén 。
nuǎn lù zī yáo cǎo ，qīng biāo dòng bì huáng 。lóng pán zhī suì yuè ，hè lì shí fēng shuāng 。záo gǔ tōng xiān jìng ，chuān yán pì dòng fáng 。huí kàn chéng què jìn ，jìn shù wǎn cāng cāng 。
líng qín bú shì xià ，kè xiàng chéng yǔ yì 。dàn lèi lǐ quán yǐn ，qǐ fù gāo wú xī 。sì yǒu fēi míng xīn ，liù hé dìng hé shì 。
jǐn lǎn huáng hé yì gòng lái ，huī huáng páo hù xià péng lái 。fēng liú zàn jiè lián huā mù ，yì qì pín hū zhú yè bēi 。hǎi shàng zhòu yóu hái yuè jun4 ，tiān yá chūn sè biàn qín tái 。shuāng zōu tǎng qì qí yún shí ，wéi sǎo tí míng jiù lǜ tái 。
zhòng jiāng jun1 yī lèng ，jiē zhe hōng rán yì lùn qǐ lái 。
。
