上林赋
上林赋最新章节：佳人最爱石榴红，染作轻裙步履同。唯有此花难入意，任教荣悴逐薰风。
她自己很小就没了娘，对娘一点印象也没有。
小童坐地上就哭了起来。
四面无炎气，清池阔复深。蝶飞逢草住，鱼戏见人沈。拂石安茶器，移床选树阴。几回同到此，尽日得闲吟。
岂谓江南别，心如塞上行。苦云摇阵色，乱木搅秋声。周谷雨未散，汉河流尚横。春司迟尔策，方用静妖兵。
也许自己会在南洋得了坏血病，会在印度的林中染上顽疾，会在战争中死去，会随着年华消逝而老去。
有唐三百年，绝出阳冰篆。最怜怡亭序，笔画兼众善。磨崖深云间，人迹到应鲜。亦如大君子，隐晦久而显。裂素印麝煤，字字未讹舛。冰冻垂瓦石，犀尖利刀剸。连环不可解，虬尾勇自卷。谁云模以刻，曾是玉工碾。铭辞志尤宏，云翼待风展。琳琅谐八音，雅重参二典。英豪逢一时，江山供广宴。遗踪逐飞鸟，旧址没榛藓。良朋信稀遇，古兴浩难遣。吾宋垂百年，教化固非浅。人人擅文翰，比唐殊媚软。作诗聊自惊，中道尚可勉。
。
上林赋解读：jiā rén zuì ài shí liú hóng ，rǎn zuò qīng qún bù lǚ tóng 。wéi yǒu cǐ huā nán rù yì ，rèn jiāo róng cuì zhú xūn fēng 。
tā zì jǐ hěn xiǎo jiù méi le niáng ，duì niáng yī diǎn yìn xiàng yě méi yǒu 。
xiǎo tóng zuò dì shàng jiù kū le qǐ lái 。
sì miàn wú yán qì ，qīng chí kuò fù shēn 。dié fēi féng cǎo zhù ，yú xì jiàn rén shěn 。fú shí ān chá qì ，yí chuáng xuǎn shù yīn 。jǐ huí tóng dào cǐ ，jìn rì dé xián yín 。
qǐ wèi jiāng nán bié ，xīn rú sāi shàng háng 。kǔ yún yáo zhèn sè ，luàn mù jiǎo qiū shēng 。zhōu gǔ yǔ wèi sàn ，hàn hé liú shàng héng 。chūn sī chí ěr cè ，fāng yòng jìng yāo bīng 。
yě xǔ zì jǐ huì zài nán yáng dé le huài xuè bìng ，huì zài yìn dù de lín zhōng rǎn shàng wán jí ，huì zài zhàn zhēng zhōng sǐ qù ，huì suí zhe nián huá xiāo shì ér lǎo qù 。
yǒu táng sān bǎi nián ，jué chū yáng bīng zhuàn 。zuì lián yí tíng xù ，bǐ huà jiān zhòng shàn 。mó yá shēn yún jiān ，rén jì dào yīng xiān 。yì rú dà jun1 zǐ ，yǐn huì jiǔ ér xiǎn 。liè sù yìn shè méi ，zì zì wèi é chuǎn 。bīng dòng chuí wǎ shí ，xī jiān lì dāo tuán 。lián huán bú kě jiě ，qiú wěi yǒng zì juàn 。shuí yún mó yǐ kè ，céng shì yù gōng niǎn 。míng cí zhì yóu hóng ，yún yì dài fēng zhǎn 。lín láng xié bā yīn ，yǎ zhòng cān èr diǎn 。yīng háo féng yī shí ，jiāng shān gòng guǎng yàn 。yí zōng zhú fēi niǎo ，jiù zhǐ méi zhēn xiǎn 。liáng péng xìn xī yù ，gǔ xìng hào nán qiǎn 。wú sòng chuí bǎi nián ，jiāo huà gù fēi qiǎn 。rén rén shàn wén hàn ，bǐ táng shū mèi ruǎn 。zuò shī liáo zì jīng ，zhōng dào shàng kě miǎn 。
。
