四愁诗
四愁诗最新章节：《道德经》里说‘贵以贱为本，高以下为基，所以帝王们喜欢用‘孤‘寡来自称，这就是以贱为本了。
妈宫澳里市廛饶，西屿前头好待潮。但愿船多什物贱，不需牛粪作柴烧。
紫气入斗肇闽学，苏文趾美眉山童。真才一出动天地，不知谁任为罗功。
郑老太太见小辈们笑得揉肚子，女儿媳妇等人也都低头微笑，不禁老脸发烧，对郑长河愠怒道：当年好看咋了？这会儿还不都是脸上皱巴巴的。
多病遏流年。撼户风森。铁函事史不须传。堪叹贱儒身手健，荒冢争穿。谁与斗尊前。检点平生。足根空带九州烟。三尺桄榔寒曳杖，暄负南檐。
甲子重开，看双鬓、丝丝记取。休回首、高歌亢节，壮怀几许。击碎唾壶冰一片，蠹残书卷香千缕。待葛巾、野服友柴桑，翁为主。君平肆，谁堪与。子陵钓，空延伫。指南山作寿，苍崖高踞。华萼堂中迷昼锦，鸳鸯湖畔看烟雨。但芒鞋、竹杖偏山川，无他语。
她有江南水月一般的秀美，她冰雪聪明，玲珑剔透，她就像一株水仙，幽香暗动。
莲华不朽寺，雕刻满山根。石汗知天雨，金泥落圣言。思量施金客，千古独消魂。
。
四愁诗解读：《dào dé jīng 》lǐ shuō ‘guì yǐ jiàn wéi běn ，gāo yǐ xià wéi jī ，suǒ yǐ dì wáng men xǐ huān yòng ‘gū ‘guǎ lái zì chēng ，zhè jiù shì yǐ jiàn wéi běn le 。
mā gōng ào lǐ shì chán ráo ，xī yǔ qián tóu hǎo dài cháo 。dàn yuàn chuán duō shí wù jiàn ，bú xū niú fèn zuò chái shāo 。
zǐ qì rù dòu zhào mǐn xué ，sū wén zhǐ měi méi shān tóng 。zhēn cái yī chū dòng tiān dì ，bú zhī shuí rèn wéi luó gōng 。
zhèng lǎo tài tài jiàn xiǎo bèi men xiào dé róu dù zǐ ，nǚ ér xí fù děng rén yě dōu dī tóu wēi xiào ，bú jìn lǎo liǎn fā shāo ，duì zhèng zhǎng hé yùn nù dào ：dāng nián hǎo kàn zǎ le ？zhè huì ér hái bú dōu shì liǎn shàng zhòu bā bā de 。
duō bìng è liú nián 。hàn hù fēng sēn 。tiě hán shì shǐ bú xū chuán 。kān tàn jiàn rú shēn shǒu jiàn ，huāng zhǒng zhēng chuān 。shuí yǔ dòu zūn qián 。jiǎn diǎn píng shēng 。zú gēn kōng dài jiǔ zhōu yān 。sān chǐ guāng láng hán yè zhàng ，xuān fù nán yán 。
jiǎ zǐ zhòng kāi ，kàn shuāng bìn 、sī sī jì qǔ 。xiū huí shǒu 、gāo gē kàng jiē ，zhuàng huái jǐ xǔ 。jī suì tuò hú bīng yī piàn ，dù cán shū juàn xiāng qiān lǚ 。dài gě jīn 、yě fú yǒu chái sāng ，wēng wéi zhǔ 。jun1 píng sì ，shuí kān yǔ 。zǐ líng diào ，kōng yán zhù 。zhǐ nán shān zuò shòu ，cāng yá gāo jù 。huá è táng zhōng mí zhòu jǐn ，yuān yāng hú pàn kàn yān yǔ 。dàn máng xié 、zhú zhàng piān shān chuān ，wú tā yǔ 。
tā yǒu jiāng nán shuǐ yuè yī bān de xiù měi ，tā bīng xuě cōng míng ，líng lóng tī tòu ，tā jiù xiàng yī zhū shuǐ xiān ，yōu xiāng àn dòng 。
lián huá bú xiǔ sì ，diāo kè mǎn shān gēn 。shí hàn zhī tiān yǔ ，jīn ní luò shèng yán 。sī liàng shī jīn kè ，qiān gǔ dú xiāo hún 。
。
