自君之出矣
自君之出矣最新章节：名园多攀折，野树多零落。零落夫何恨，攀折适为虐。山居老莓苔，竹径无锁钥。何当归去来，有弟同斟酌。
侧身天地欲言难，故向空山戢羽翰。雨后千林争起色，月中片石怯生寒。更无金锁惊春梦，似有清音落暮滩。一自边城留幻迹，陇西云树几凋残。
黄豆想了想，就怂恿玉米喊声大姐姐，问问可有事。
功名富贵若长在，汉水亦应西北流。
梅花一枝复一枝，是邪非邪吾不知。空堂惨淡寒寂寞，安得璀璨生光辉。今朝朔云覆江野，无乃雪花冲屋楣。少定徐观元不尔，壁上横陈皆不飞。摩挲零乱争欲动，亟避又不来沾衣。稍悟寒英著明缟，已信未信犹衔疑。虽然是梅不是雪，亦岂人力攘天机。伸脚欲下俄复缩，泠泠亦似奔湍溪。忽听檐牙啅林雀，纷纷惊下玉葳蕤。鼻端三嗅定何有，萧骚若有霜风吹。乃是瀼溪小龚子，搦笔汎翰生清奇。老杜见松被松嚇，王子见梅遭梅欺。却忆西湖疏影里，断桥流水袖香归。
何年草草抹花王，此日将题岁月忘。拾得懒仙抛下蜕，不堪教赞旧皮囊。
。
自君之出矣解读：míng yuán duō pān shé ，yě shù duō líng luò 。líng luò fū hé hèn ，pān shé shì wéi nuè 。shān jū lǎo méi tái ，zhú jìng wú suǒ yào 。hé dāng guī qù lái ，yǒu dì tóng zhēn zhuó 。
cè shēn tiān dì yù yán nán ，gù xiàng kōng shān jí yǔ hàn 。yǔ hòu qiān lín zhēng qǐ sè ，yuè zhōng piàn shí qiè shēng hán 。gèng wú jīn suǒ jīng chūn mèng ，sì yǒu qīng yīn luò mù tān 。yī zì biān chéng liú huàn jì ，lǒng xī yún shù jǐ diāo cán 。
huáng dòu xiǎng le xiǎng ，jiù sǒng yǒng yù mǐ hǎn shēng dà jiě jiě ，wèn wèn kě yǒu shì 。
gōng míng fù guì ruò zhǎng zài ，hàn shuǐ yì yīng xī běi liú 。
méi huā yī zhī fù yī zhī ，shì xié fēi xié wú bú zhī 。kōng táng cǎn dàn hán jì mò ，ān dé cuǐ càn shēng guāng huī 。jīn cháo shuò yún fù jiāng yě ，wú nǎi xuě huā chōng wū méi 。shǎo dìng xú guān yuán bú ěr ，bì shàng héng chén jiē bú fēi 。mó suō líng luàn zhēng yù dòng ，jí bì yòu bú lái zhān yī 。shāo wù hán yīng zhe míng gǎo ，yǐ xìn wèi xìn yóu xián yí 。suī rán shì méi bú shì xuě ，yì qǐ rén lì rǎng tiān jī 。shēn jiǎo yù xià é fù suō ，líng líng yì sì bēn tuān xī 。hū tīng yán yá zhào lín què ，fēn fēn jīng xià yù wēi ruí 。bí duān sān xiù dìng hé yǒu ，xiāo sāo ruò yǒu shuāng fēng chuī 。nǎi shì nǎng xī xiǎo gōng zǐ ，nuò bǐ fá hàn shēng qīng qí 。lǎo dù jiàn sōng bèi sōng xià ，wáng zǐ jiàn méi zāo méi qī 。què yì xī hú shū yǐng lǐ ，duàn qiáo liú shuǐ xiù xiāng guī 。
hé nián cǎo cǎo mò huā wáng ，cǐ rì jiāng tí suì yuè wàng 。shí dé lǎn xiān pāo xià tuì ，bú kān jiāo zàn jiù pí náng 。
。
