醒世恒言·卷二十七
醒世恒言·卷二十七最新章节：风雨夜深诔荔枝，文章秀发芙蓉池。春山雪拥楚囚杖，秋草虫吟才鬼词。麟角千年餂黑石，冉村白日冷红丝。游魂勿爱巫猿啸，峡水庭坚剑血澌。
一夕梵唱一夕秋，一叶轻舟一叶愁。千寻碧湖千寻酒，丝竹慢，唱不休，红颜总是归尘垢。听钟十年后，隔雨看小楼，却叫人怎生回头？
他看向洪霖，见他面色漠然，心中更是冰凉。
一樽聊对菊花前，独上危楼晚景天。风外笛声闻续断，海桐摇落夜敲砖。
扶疏窗外竹，岁暮亦可爱。萧散轩中人，高节凛相对。清寒入梦境，风雨号万籁。觉来闻雪落，淅沥珠玑碎。饥肠出佳句，亹亹入三味。华堂沸丝竹，此乐付儿辈。
板栗顿时捶胸顿足，怪那两人太胆小，一阵冲杀，不就露陷了。
于是，她跳过去扬起手中的葫芦丝砸向胡钧，一边冲阿里大喊：快叫人来。
。
醒世恒言·卷二十七解读：fēng yǔ yè shēn lěi lì zhī ，wén zhāng xiù fā fú róng chí 。chūn shān xuě yōng chǔ qiú zhàng ，qiū cǎo chóng yín cái guǐ cí 。lín jiǎo qiān nián tián hēi shí ，rǎn cūn bái rì lěng hóng sī 。yóu hún wù ài wū yuán xiào ，xiá shuǐ tíng jiān jiàn xuè sī 。
yī xī fàn chàng yī xī qiū ，yī yè qīng zhōu yī yè chóu 。qiān xún bì hú qiān xún jiǔ ，sī zhú màn ，chàng bú xiū ，hóng yán zǒng shì guī chén gòu 。tīng zhōng shí nián hòu ，gé yǔ kàn xiǎo lóu ，què jiào rén zěn shēng huí tóu ？
tā kàn xiàng hóng lín ，jiàn tā miàn sè mò rán ，xīn zhōng gèng shì bīng liáng 。
yī zūn liáo duì jú huā qián ，dú shàng wēi lóu wǎn jǐng tiān 。fēng wài dí shēng wén xù duàn ，hǎi tóng yáo luò yè qiāo zhuān 。
fú shū chuāng wài zhú ，suì mù yì kě ài 。xiāo sàn xuān zhōng rén ，gāo jiē lǐn xiàng duì 。qīng hán rù mèng jìng ，fēng yǔ hào wàn lài 。jiào lái wén xuě luò ，xī lì zhū jī suì 。jī cháng chū jiā jù ，wěi wěi rù sān wèi 。huá táng fèi sī zhú ，cǐ lè fù ér bèi 。
bǎn lì dùn shí chuí xiōng dùn zú ，guài nà liǎng rén tài dǎn xiǎo ，yī zhèn chōng shā ，bú jiù lù xiàn le 。
yú shì ，tā tiào guò qù yáng qǐ shǒu zhōng de hú lú sī zá xiàng hú jun1 ，yī biān chōng ā lǐ dà hǎn ：kuài jiào rén lái 。
。
