柳毅传
柳毅传最新章节：少年百事锐，岂谓身力孱。心笑古时士，树立势苦难。差池岁月迈，自照失朱颜。初心不复道，龃龉常未安。纷纷忧与劳，几不伤肺肝。人生省己分，静默固其端。诗书可自喜，施设谅漫漫。
金剪刀头芳意动，彩蕊开时，不怕朝寒重。晴雪半消花□□，晓妆呵尽香酥冻。十二楼中双翠凤，缥缈歌声，记得江南弄。醉舞春风谁可共，秦云已有鸳屏梦。
这时，青莲难得地丢下手上啃完的骨头，慢条斯理地说道：我们家，我爷爷听我奶奶的话，我奶奶说咋样就咋样。
金甲云旗尽日回，仓皇罗袖满尘埃。浓香犹自飘銮辂，恨魄无因离马嵬。南内宫人悲帐殿，东溟方士问蓬莱。唯馀坡上弯环月，时送残蛾入帝台。
流金毒日赤堕地，忽有冷色寒人心。谁敲水晶迸大壑，力剖冰井开重阴。高盘礧堆久不化，老齿瀺灂差能禁。安得移之白绕座，一尊一酌还一斟。
鹦鹉能言百鸟惊，鹧鸪叫噪阻人行。珊瑚软语呈娇媚，不似班鸠得拙名。
。
柳毅传解读：shǎo nián bǎi shì ruì ，qǐ wèi shēn lì chán 。xīn xiào gǔ shí shì ，shù lì shì kǔ nán 。chà chí suì yuè mài ，zì zhào shī zhū yán 。chū xīn bú fù dào ，jǔ yǔ cháng wèi ān 。fēn fēn yōu yǔ láo ，jǐ bú shāng fèi gān 。rén shēng shěng jǐ fèn ，jìng mò gù qí duān 。shī shū kě zì xǐ ，shī shè liàng màn màn 。
jīn jiǎn dāo tóu fāng yì dòng ，cǎi ruǐ kāi shí ，bú pà cháo hán zhòng 。qíng xuě bàn xiāo huā □□，xiǎo zhuāng hē jìn xiāng sū dòng 。shí èr lóu zhōng shuāng cuì fèng ，piāo miǎo gē shēng ，jì dé jiāng nán nòng 。zuì wǔ chūn fēng shuí kě gòng ，qín yún yǐ yǒu yuān píng mèng 。
zhè shí ，qīng lián nán dé dì diū xià shǒu shàng kěn wán de gǔ tóu ，màn tiáo sī lǐ dì shuō dào ：wǒ men jiā ，wǒ yé yé tīng wǒ nǎi nǎi de huà ，wǒ nǎi nǎi shuō zǎ yàng jiù zǎ yàng 。
jīn jiǎ yún qí jìn rì huí ，cāng huáng luó xiù mǎn chén āi 。nóng xiāng yóu zì piāo luán lù ，hèn pò wú yīn lí mǎ wéi 。nán nèi gōng rén bēi zhàng diàn ，dōng míng fāng shì wèn péng lái 。wéi yú pō shàng wān huán yuè ，shí sòng cán é rù dì tái 。
liú jīn dú rì chì duò dì ，hū yǒu lěng sè hán rén xīn 。shuí qiāo shuǐ jīng bèng dà hè ，lì pōu bīng jǐng kāi zhòng yīn 。gāo pán léi duī jiǔ bú huà ，lǎo chǐ chán zhuó chà néng jìn 。ān dé yí zhī bái rào zuò ，yī zūn yī zhuó hái yī zhēn 。
yīng wǔ néng yán bǎi niǎo jīng ，zhè gū jiào zào zǔ rén háng 。shān hú ruǎn yǔ chéng jiāo mèi ，bú sì bān jiū dé zhuō míng 。
。
