高唐赋
高唐赋最新章节：春生复秋落，物物犹帝力。哀哉劬劳恩，甘藟至诚实。棘心咏诗人，常恐一旦失。何乃不我报，皎皎如白日。痛哉胡为生，每念气填臆。仰君犹长庚，华发萃众德。岁时捧金樽，门户几万石。常云我有子，未易先尺璧。伯仁非碌碌，到此辄自惑。庶几德有相，睥睨莫我逼。颇闻君有言，既跌不见谪。李杜苟齐名，死且不足惜。孰不斯言愧，谓君寿无极。岂知属纩书，何为在吾侧。堂堂古益友，千载同此室。撼铎倘能参，我泪不虚滴。
四十扶筇筋力微，远檐平望独依违。月明万里霜天直，云淡疏帘秋水肥。远树苍茫辜客梦，乱流明灭有人归。光辉已自成今古，赚我寒更露满衣。
婺女星边喜气频，越王台上坐诗人。雪晴山水勾留客，风暖旌旗计会春。黎庶已同猗顿富，烟花却为相公贫。何言禹迹无人继，万顷湖田又斩新。
再又想，那为何不直接去清南村找秦枫呢？想来想去还是蠢。
一席话听得众人悚然而惊，何霆更是死死地盯着阿瑛不放。
他又不如你听话，在外边瞎胡闹，也丢人。
。
高唐赋解读：chūn shēng fù qiū luò ，wù wù yóu dì lì 。āi zāi qú láo ēn ，gān lěi zhì chéng shí 。jí xīn yǒng shī rén ，cháng kǒng yī dàn shī 。hé nǎi bú wǒ bào ，jiǎo jiǎo rú bái rì 。tòng zāi hú wéi shēng ，měi niàn qì tián yì 。yǎng jun1 yóu zhǎng gēng ，huá fā cuì zhòng dé 。suì shí pěng jīn zūn ，mén hù jǐ wàn shí 。cháng yún wǒ yǒu zǐ ，wèi yì xiān chǐ bì 。bó rén fēi lù lù ，dào cǐ zhé zì huò 。shù jǐ dé yǒu xiàng ，pì nì mò wǒ bī 。pō wén jun1 yǒu yán ，jì diē bú jiàn zhé 。lǐ dù gǒu qí míng ，sǐ qiě bú zú xī 。shú bú sī yán kuì ，wèi jun1 shòu wú jí 。qǐ zhī shǔ kuàng shū ，hé wéi zài wú cè 。táng táng gǔ yì yǒu ，qiān zǎi tóng cǐ shì 。hàn duó tǎng néng cān ，wǒ lèi bú xū dī 。
sì shí fú qióng jīn lì wēi ，yuǎn yán píng wàng dú yī wéi 。yuè míng wàn lǐ shuāng tiān zhí ，yún dàn shū lián qiū shuǐ féi 。yuǎn shù cāng máng gū kè mèng ，luàn liú míng miè yǒu rén guī 。guāng huī yǐ zì chéng jīn gǔ ，zuàn wǒ hán gèng lù mǎn yī 。
wù nǚ xīng biān xǐ qì pín ，yuè wáng tái shàng zuò shī rén 。xuě qíng shān shuǐ gōu liú kè ，fēng nuǎn jīng qí jì huì chūn 。lí shù yǐ tóng yī dùn fù ，yān huā què wéi xiàng gōng pín 。hé yán yǔ jì wú rén jì ，wàn qǐng hú tián yòu zhǎn xīn 。
zài yòu xiǎng ，nà wéi hé bú zhí jiē qù qīng nán cūn zhǎo qín fēng ne ？xiǎng lái xiǎng qù hái shì chǔn 。
yī xí huà tīng dé zhòng rén sǒng rán ér jīng ，hé tíng gèng shì sǐ sǐ dì dīng zhe ā yīng bú fàng 。
tā yòu bú rú nǐ tīng huà ，zài wài biān xiā hú nào ，yě diū rén 。
。
