奉诚园闻笛
奉诚园闻笛最新章节：日暮野风生，林蝉候节鸣。望枝疑数处，寻空定一声。地幽吟不断，叶动噪群惊。独有河阳令，偏嫌秋翅轻。
小葱跟几个女娃儿坐在一块，正在缝制一样奇怪的物事，她听见黄豆话音不满，拔出针，一边扯线一边抬头问道：咋了，葫芦哥跟我哥说得不对？不待黄豆回答，转头又对青莲循循善诱：青莲，就该这样。
十载重来古寺中，布衣犹似昔年逢。山僧却记吾名姓，不击阇黎饭后钟。
忍死元非爱一身，百年两世此遗娠。手缝襁褓和残泪，抱向高堂回首频。
雪霁平芜带曲村，思君白发照清尊。娇莺恰恰花连屋，稚柳青青水到门。江阁遥山来远碧，草堂新月见纤痕。风流二子居丘壑，赋就停云一断魂。
大道化身鸿钧，利万物而不争的道德天尊老子，霸道至极、翻手间灭掉无量佛土的元始天尊，杀气腾腾、剑灭苍生的通天教主，化胡为佛，变道为释的如来，深沉如海、韬光养晦的玉帝，发簪一划、便成银河的王母，乃至仙风道骨的悟空道人，至情至性、凶威盖世的董永，杀伐果断的许仙……更别提，《佛本是道》中最著名的设定——十二祖巫。
她，现在已经无法控制自己了，眼泪如断线的珍珠一般落下。
渐通湖口路，田家傍碧浔。早稻鹅黄嫩，秋枫翡翠深。唱歌摇慢橹，打鼓振高林。候吏仍津渚，那知物外心。
昼眠梦故里，扶竹过西家。邻翁爱敬客，延赏辛夷花。一觞歌一曲，不觉红日斜。觉来空怅惘，飘泊尚天涯。
花无缺太帅了。
。
奉诚园闻笛解读：rì mù yě fēng shēng ，lín chán hòu jiē míng 。wàng zhī yí shù chù ，xún kōng dìng yī shēng 。dì yōu yín bú duàn ，yè dòng zào qún jīng 。dú yǒu hé yáng lìng ，piān xián qiū chì qīng 。
xiǎo cōng gēn jǐ gè nǚ wá ér zuò zài yī kuài ，zhèng zài féng zhì yī yàng qí guài de wù shì ，tā tīng jiàn huáng dòu huà yīn bú mǎn ，bá chū zhēn ，yī biān chě xiàn yī biān tái tóu wèn dào ：zǎ le ，hú lú gē gēn wǒ gē shuō dé bú duì ？bú dài huáng dòu huí dá ，zhuǎn tóu yòu duì qīng lián xún xún shàn yòu ：qīng lián ，jiù gāi zhè yàng 。
shí zǎi zhòng lái gǔ sì zhōng ，bù yī yóu sì xī nián féng 。shān sēng què jì wú míng xìng ，bú jī dū lí fàn hòu zhōng 。
rěn sǐ yuán fēi ài yī shēn ，bǎi nián liǎng shì cǐ yí shēn 。shǒu féng qiǎng bǎo hé cán lèi ，bào xiàng gāo táng huí shǒu pín 。
xuě jì píng wú dài qǔ cūn ，sī jun1 bái fā zhào qīng zūn 。jiāo yīng qià qià huā lián wū ，zhì liǔ qīng qīng shuǐ dào mén 。jiāng gé yáo shān lái yuǎn bì ，cǎo táng xīn yuè jiàn xiān hén 。fēng liú èr zǐ jū qiū hè ，fù jiù tíng yún yī duàn hún 。
dà dào huà shēn hóng jun1 ，lì wàn wù ér bú zhēng de dào dé tiān zūn lǎo zǐ ，bà dào zhì jí 、fān shǒu jiān miè diào wú liàng fó tǔ de yuán shǐ tiān zūn ，shā qì téng téng 、jiàn miè cāng shēng de tōng tiān jiāo zhǔ ，huà hú wéi fó ，biàn dào wéi shì de rú lái ，shēn chén rú hǎi 、tāo guāng yǎng huì de yù dì ，fā zān yī huá 、biàn chéng yín hé de wáng mǔ ，nǎi zhì xiān fēng dào gǔ de wù kōng dào rén ，zhì qíng zhì xìng 、xiōng wēi gài shì de dǒng yǒng ，shā fá guǒ duàn de xǔ xiān ……gèng bié tí ，《fó běn shì dào 》zhōng zuì zhe míng de shè dìng ——shí èr zǔ wū 。
tā ，xiàn zài yǐ jīng wú fǎ kòng zhì zì jǐ le ，yǎn lèi rú duàn xiàn de zhēn zhū yī bān luò xià 。
jiàn tōng hú kǒu lù ，tián jiā bàng bì xún 。zǎo dào é huáng nèn ，qiū fēng fěi cuì shēn 。chàng gē yáo màn lǔ ，dǎ gǔ zhèn gāo lín 。hòu lì réng jīn zhǔ ，nà zhī wù wài xīn 。
zhòu mián mèng gù lǐ ，fú zhú guò xī jiā 。lín wēng ài jìng kè ，yán shǎng xīn yí huā 。yī shāng gē yī qǔ ，bú jiào hóng rì xié 。jiào lái kōng chàng wǎng ，piāo bó shàng tiān yá 。
huā wú quē tài shuài le 。
。
