东都赋
东都赋最新章节：日落溪水寒，林疏秋色老。柴门闭白云，满树丹枫老。
看着你的背影，我开的花、我的心一起凋零。
三万六千顷，玉壶天地寒。庾岭封的皪，淇园折琅玕。漠漠梨花烂漫，纷纷柳絮飞残。直疑潢潦惊翻，斜风溯狂澜。对此频胜赏，一醉饱清欢。呼?童翦韭，和冰先荐春盘。怕东风吹散，留尊待月，倚阑莫惜今夜看。
隔浦行闻晚寺钟，断坡寂历对寒松。苍烟暮合孤城暗，破月微昏远岫重。宿翼飞投空自急，断蓬无计竟何从。新年又入应添岁，归把青铜怨暮冬。
但其实徽王府也没有抓他们，而是让他们该干嘛干嘛，杨长帆等人还真就坐在长桌前开吃。
关门锁归客，一夜梦还家。月落河上晓，遥闻秦树鸦。长安二月归正好，杜陵树边纯是花。
按照杨长帆的说法，他惹到东南第一号人物，早晚是个死，被派往九州证明了这个说法，毛海峰的归来更印证了这一点。
。
东都赋解读：rì luò xī shuǐ hán ，lín shū qiū sè lǎo 。chái mén bì bái yún ，mǎn shù dān fēng lǎo 。
kàn zhe nǐ de bèi yǐng ，wǒ kāi de huā 、wǒ de xīn yī qǐ diāo líng 。
sān wàn liù qiān qǐng ，yù hú tiān dì hán 。yǔ lǐng fēng de lì ，qí yuán shé láng gān 。mò mò lí huā làn màn ，fēn fēn liǔ xù fēi cán 。zhí yí huáng liáo jīng fān ，xié fēng sù kuáng lán 。duì cǐ pín shèng shǎng ，yī zuì bǎo qīng huān 。hū ?tóng jiǎn jiǔ ，hé bīng xiān jiàn chūn pán 。pà dōng fēng chuī sàn ，liú zūn dài yuè ，yǐ lán mò xī jīn yè kàn 。
gé pǔ háng wén wǎn sì zhōng ，duàn pō jì lì duì hán sōng 。cāng yān mù hé gū chéng àn ，pò yuè wēi hūn yuǎn xiù zhòng 。xiǔ yì fēi tóu kōng zì jí ，duàn péng wú jì jìng hé cóng 。xīn nián yòu rù yīng tiān suì ，guī bǎ qīng tóng yuàn mù dōng 。
dàn qí shí huī wáng fǔ yě méi yǒu zhuā tā men ，ér shì ràng tā men gāi gàn ma gàn ma ，yáng zhǎng fān děng rén hái zhēn jiù zuò zài zhǎng zhuō qián kāi chī 。
guān mén suǒ guī kè ，yī yè mèng hái jiā 。yuè luò hé shàng xiǎo ，yáo wén qín shù yā 。zhǎng ān èr yuè guī zhèng hǎo ，dù líng shù biān chún shì huā 。
àn zhào yáng zhǎng fān de shuō fǎ ，tā rě dào dōng nán dì yī hào rén wù ，zǎo wǎn shì gè sǐ ，bèi pài wǎng jiǔ zhōu zhèng míng le zhè gè shuō fǎ ，máo hǎi fēng de guī lái gèng yìn zhèng le zhè yī diǎn 。
。
