自遣
自遣最新章节：她听葫芦说了一遍文意，虽然不能体会屈原为何那么失意颓废——在她看来，当不当官，真的没什么，但因为是葫芦教她的，就听得格外仔细。
二纪同年几故人，天涯踪迹苦参辰。閒愁误遣霜侵鬓，渴想空疑月写神。再历容台惭忝窃，宏开宪府仰经纶。何时一笑重逢地，酒盏诗篇取次陈。
也不知是谁喊了一句：刚刚将军下令要撤的。
朋酒朝朝乐，乡心夜夜愁。朱云难作吏，宋玉易悲秋。陵谷何曾改，田园未可求。南来几鸿雁，亦为稻粱谋。
祁山出，汉贼惊。创业未半先帝崩。丞相匪躬夜弗宁。上表师师东乡征。卒徒十万如风霆。潜张箕谷为疑兵。身率大众屯街亭。三郡响答如流星。惜哉马谡毁垂成。毁垂成，载出军。王双枭，郭淮遁。拔武都阴，平魏大震。
向来杨陆共峥嵘，吟到停云趣转清。古似洞庭张雅乐，严如即墨敛残兵。茵蔯终不肥方朔，芣苡何堪病冉耕。细读残编搔白首，未应造物忌诗名。
释子群群蹈一辙，类能恐诱鼓师说。彼上人者剑外来，独许清吟调风月。就我乞诗归甬东，三叩宾阶通刺谒。何时腰下解瓶盂，岩窦应逢先腊雪。
。
自遣解读：tā tīng hú lú shuō le yī biàn wén yì ，suī rán bú néng tǐ huì qū yuán wéi hé nà me shī yì tuí fèi ——zài tā kàn lái ，dāng bú dāng guān ，zhēn de méi shí me ，dàn yīn wéi shì hú lú jiāo tā de ，jiù tīng dé gé wài zǎi xì 。
èr jì tóng nián jǐ gù rén ，tiān yá zōng jì kǔ cān chén 。jiān chóu wù qiǎn shuāng qīn bìn ，kě xiǎng kōng yí yuè xiě shén 。zài lì róng tái cán tiǎn qiè ，hóng kāi xiàn fǔ yǎng jīng lún 。hé shí yī xiào zhòng féng dì ，jiǔ zhǎn shī piān qǔ cì chén 。
yě bú zhī shì shuí hǎn le yī jù ：gāng gāng jiāng jun1 xià lìng yào chè de 。
péng jiǔ cháo cháo lè ，xiāng xīn yè yè chóu 。zhū yún nán zuò lì ，sòng yù yì bēi qiū 。líng gǔ hé céng gǎi ，tián yuán wèi kě qiú 。nán lái jǐ hóng yàn ，yì wéi dào liáng móu 。
qí shān chū ，hàn zéi jīng 。chuàng yè wèi bàn xiān dì bēng 。chéng xiàng fěi gōng yè fú níng 。shàng biǎo shī shī dōng xiāng zhēng 。zú tú shí wàn rú fēng tíng 。qián zhāng jī gǔ wéi yí bīng 。shēn lǜ dà zhòng tún jiē tíng 。sān jun4 xiǎng dá rú liú xīng 。xī zāi mǎ sù huǐ chuí chéng 。huǐ chuí chéng ，zǎi chū jun1 。wáng shuāng xiāo ，guō huái dùn 。bá wǔ dōu yīn ，píng wèi dà zhèn 。
xiàng lái yáng lù gòng zhēng róng ，yín dào tíng yún qù zhuǎn qīng 。gǔ sì dòng tíng zhāng yǎ lè ，yán rú jí mò liǎn cán bīng 。yīn chén zhōng bú féi fāng shuò ，fǒu yǐ hé kān bìng rǎn gēng 。xì dú cán biān sāo bái shǒu ，wèi yīng zào wù jì shī míng 。
shì zǐ qún qún dǎo yī zhé ，lèi néng kǒng yòu gǔ shī shuō 。bǐ shàng rén zhě jiàn wài lái ，dú xǔ qīng yín diào fēng yuè 。jiù wǒ qǐ shī guī yǒng dōng ，sān kòu bīn jiē tōng cì yè 。hé shí yāo xià jiě píng yú ，yán dòu yīng féng xiān là xuě 。
。
