伤仲永
伤仲永最新章节：突兀高台百尺馀，道家山上接清虚。一番春信莺先报，几抹山光画不如。腮染嫩红桃乍吐，眉匀新绿柳初舒。共逢圣主文明日，凤鸟行看集碧梧。
众人都诧异，不知他为何赶起客人来了。
众人不觉尽皆愕然，宋义来祭拜了？一瞬间，尹旭心中泛起一个念头——猫哭耗子。
三更月黑漏迟迟，正是同君永别时。残药已抛馀宿火，孤灯还照旧题诗。雁群入雾行应断，鹤子无阴和更悲。我欲吞声吞不得，杜鹃啼彻海东涯。
奕奕丰棱朗遹云，澄清颂更满江濆。霜飞铜墨骢堪避，疏绘流亡草莫焚。齐鲁名咸宗泰岱，东南士尽仰河汾。明朝扬子仙帆渡，遥向三山挹紫芬。
因觉得有必要跟他解释清楚，于是再次凑近他，压低声音道：前几年，军中缺粮，常饿肚子。
总戎戡定称雄豪，帐下有客如枚皋。笔端霜气塞关口，貔貅万队无哗嚣。山环壁垒拥节旄，民亦捍敌持弓刀。平生意气感知己，国步如此忧叨叨。宰臣动喜片语褒，两眼如月鉴履操。烧原难留狡兔穴，海涛不撼游龙艘。人主当念阃外劳，不独相业归萧曹。时平班师拜阙下，遥睇虎豹天何高。
。
伤仲永解读：tū wū gāo tái bǎi chǐ yú ，dào jiā shān shàng jiē qīng xū 。yī fān chūn xìn yīng xiān bào ，jǐ mò shān guāng huà bú rú 。sāi rǎn nèn hóng táo zhà tǔ ，méi yún xīn lǜ liǔ chū shū 。gòng féng shèng zhǔ wén míng rì ，fèng niǎo háng kàn jí bì wú 。
zhòng rén dōu chà yì ，bú zhī tā wéi hé gǎn qǐ kè rén lái le 。
zhòng rén bú jiào jìn jiē è rán ，sòng yì lái jì bài le ？yī shùn jiān ，yǐn xù xīn zhōng fàn qǐ yī gè niàn tóu ——māo kū hào zǐ 。
sān gèng yuè hēi lòu chí chí ，zhèng shì tóng jun1 yǒng bié shí 。cán yào yǐ pāo yú xiǔ huǒ ，gū dēng hái zhào jiù tí shī 。yàn qún rù wù háng yīng duàn ，hè zǐ wú yīn hé gèng bēi 。wǒ yù tūn shēng tūn bú dé ，dù juān tí chè hǎi dōng yá 。
yì yì fēng léng lǎng yù yún ，chéng qīng sòng gèng mǎn jiāng pēn 。shuāng fēi tóng mò cōng kān bì ，shū huì liú wáng cǎo mò fén 。qí lǔ míng xián zōng tài dài ，dōng nán shì jìn yǎng hé fén 。míng cháo yáng zǐ xiān fān dù ，yáo xiàng sān shān yì zǐ fēn 。
yīn jiào dé yǒu bì yào gēn tā jiě shì qīng chǔ ，yú shì zài cì còu jìn tā ，yā dī shēng yīn dào ：qián jǐ nián ，jun1 zhōng quē liáng ，cháng è dù zǐ 。
zǒng róng kān dìng chēng xióng háo ，zhàng xià yǒu kè rú méi gāo 。bǐ duān shuāng qì sāi guān kǒu ，pí xiū wàn duì wú huá xiāo 。shān huán bì lěi yōng jiē máo ，mín yì hàn dí chí gōng dāo 。píng shēng yì qì gǎn zhī jǐ ，guó bù rú cǐ yōu dāo dāo 。zǎi chén dòng xǐ piàn yǔ bāo ，liǎng yǎn rú yuè jiàn lǚ cāo 。shāo yuán nán liú jiǎo tù xué ，hǎi tāo bú hàn yóu lóng sōu 。rén zhǔ dāng niàn kǔn wài láo ，bú dú xiàng yè guī xiāo cáo 。shí píng bān shī bài què xià ，yáo dì hǔ bào tiān hé gāo 。
。
